آرش نورآقایی | سایت شخصی

هر غروب غریب می‌شوم در قلعۀ وجودم و خشت به خشت ارتفاع می‌گیرند ترس‌هایم.

انگار در یک شهر خیالی که نمای همهٔ دیوارها و کوچه‌ها و ساختمان‌ها و پیاده‌روها و خیابان‌هایش آیینه است، در حال دویدنی.ای آنکه همه جا هستی، دقیقا کجایی؟! …………………………… کوه را باید دیددریا را باید شنیدنسیم را باید بوییدخورشید را باید لمس کرداما فقط تو را باید چشید.

گورستان شبیه یک کتابخانۀ وسیع است که همۀ کتاب‌هایش، زندگی‌نامه‌هایی (بیوگرافی‌هایی) است که روی زمین کنار هم چیده شده‌اند. زندگان تنها جلد این کتاب‌های مردگان را می‌خوانند. و البته محتوای آن‌ها را خود کمابیش تجربه می‌کنند.

آن،سیلیِ «رانت» بود بر گوش «قانون»و تنها یکی است از سیل بسیار پنهان

تقریبا این یک اصل است؛ جاندارانی که تعدادشان زیادتر است عمر کوتاهتری دارند نسبت به جاندارانی که تعدادشان کمتر است.اگر انسان این قاعده را در هر صورت -چه با عمر طولانی‌تر یا با جمعیت بیشتر- بشکند، احتمالا تاوانش را خواهد داد. تاوانی که یا مهاجرت به فضاست یا با ابتلا به بیماری‌های همه‌گیر و درگیری‌های …

یک زمانی بود که یک شهرزاد به مدت ۱۰۰۱ شب داستان می‌گفت. حالا ۱۰۰۱ جهان‌زاد در یک شب، ۱۰۰۱ استوری می‌گذاریم.داستان آن شهرزاد ۱۰۰۱ سال است که مانده است. استوری ما جهان‌زادان تنها یک شب می‌ماند.