گردشگران در گرمای اشتیاق دیدار شهر، سوغاتیهای مگنت (آهن ربایی) را میخرند و به خانه میبرند و درِ دنیای سرد یخچال خانه را میآرایند. غافل از اینکه ابتدا خودشان جذب مغناطیس همان شهر شدهاند. ما بسان گردشگر، خودمان بخشی از سوغاتی شهری هستیم که در آن میگردیم.
سیاوش کسرایی در منظومه «آرش» چنین سرود: آری، آری، زندگی زیباست. زندگی آتشگهی دیرنده پابرجاست. گر بیفروزیش، رقص شعلهاش در هر کران پیداست. ورنه، خاموش است و خاموشی گناه ماست. و ادامه داد: منم آرش، سپاهی مردی آزاده، به تنها تیر ترکش آزمون تلختان را اینک آماده. حالا من، آرش به این سفر آمدهام بدون …
رابطه دیوار با بوسه بر سه نوع است: سیاسیون بوسهشان را بر دیوار نشان میدهند. (برلین) مذهبیون بوسههایشان را بر دیوار میچسبانند. (اورشلیم) عاشقان کنار دیوارها بوسهها مینشانند. (هر جا دیواری باشد)
این متن در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۷ (۲۹ دی ۱۳۹۶) نوشته شده: سفر که بروی هیچ بعید نیست به دُم کفتار برسی و در حاشیه مزرعه پسته، ثمرهای هم ببینی از تنهایی که همدم بیماری است. و قصههایی بشنوی از لَختیهای روزگار که به روزمرگی طعم خوشایندی بخشیدهاند تا ببرد طعم گس قرص اعصاب را.
این متن در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۷ (۳ آذر ۱۳۹۶) نوشته شده: در لابی هتل در شهر تسالونیکی نشستهام و در اندیشهام؛ “مکان” تقدس بیشتری دارد یا “زمان”؟ جواب را اینگونه جستجو میکنم که: از آنجا که “زمان” پر رمز و راز تر از “مکان” است احتمالا مقدستر هم هست، راز تقدس میآورد. از همین …
این متن در ۱۴ آگوست ۲۰۱۷ (۲۳ مرداد ۱۳۹۶) نوشته شده: وقتی برج ایفل ساخته شد از طرف مردم فرانسه و بسیاری از افراد مشهور مورد نقد قرار گرفت. حالا اما نماد گردشگری جهان و نشان کره زمین است در فیلمهای با موضوع جنگ ستارگان. امروز همه آرزو دارند ببینندش و تجربه اولین دیدارش …
این متن در ۱۱ آگوست ۲۰۱۷ (۲۰ مرداد ۱۳۹۶) نوشته شده: غروب دیروز در زمانی که پاریس گاه دلخوری ابری بروز میداد و گاه عشوه بارانی میکرد، به سمت مرکزیترین منطقه رفتم: جزیره “ال دو لا سیته”، کلیسای نتردام، نقطه صفر. یکی را دیدم که علف میکشید، و به جای او دیگری بدون پلک بر …
این متن در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۷ (۲۶ خرداد ۱۳۹۶) نوشته شده: این جملات “هانس کریستین اندرسن” در بستر مرگ که به آهنگ ساز مراسم تدفینش گفت: “بیشتر کسانی که در مراسم تدفین مرا بدرقه خواهند کرد کودکان هستند، ضربات موسیقی را برای قدمهای کوچکشان هماهنگ کن.” مرا به یاد جمله “سهراب سپهری” میاندازد که بر …
این متن در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۷ (۲۲ خرداد ۱۳۹۶) نوشته شده: در سرزمین سرسبز مردگان اسلو به نام نامی”ناجی ما”، “بیورنستیرن بیورنسون” که سرود ملی نروژ را با عنوان “آری، این سرزمین را دوست میداریم”، نوشت و جایزه ادبیات نوبل را ربود، خفته است. خفته نزدیک به او، “ریکارد نوردارک” نغمه را اینطور ادامه داد …
این متن در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۷ (۲۱ خرداد ۱۳۹۶) نوشته شده: ضربههای تند قلم موی پست امپرسیونیستی، “ونگوک” را به جایی رساند که برای تخلیه هیجانش، گوشش را برید و “شب پر ستاره” را کشید. فردایی بعد از آن “ادوارد مانک” بیمار شد. در هنگامه غروب، اسلو دلش گرفت و با رنگ سرخی از ترکیب …
این متن در ۱۰ ژوئن ۲۰۱۷ (۲۰ خرداد ۱۳۹۶) نوشته شده: احتمالا برای ساخت طولانیترین نمایشگاه هنری دنیا (مترو استکهلم) از اختراع کسی بهره بردهاند که آن عنصر جدول تناوبی با عدد اتمی ١٠٢ (نوبلیم) به افتخار او نامگذاری شده. از طنز روزگار، مردی از دیاری که بستر زمینش صخره سنگ است دینامیت را اختراع …
این متن در ۹ ژوئن ۲۰۱۷ (۱۹ خرداد ۱۳۹۶) نوشته شده: در همان ابتدای ورود به موزه هنر معاصر هلسینکی Kiasma، بیننده ریزبین با این قطعه مرمر روبرو میشود. در کنار آن نوشته شده: دستتان را بر روی مرمر فشار دهید. سالها بعد از اثر فشار دست بازدیدکنندگان این موزه، اثری شکل خواهد گرفت. این …
این متن در ۷ ژوئن ۲۰۱۷ (۱۷ خرداد ۱۳۹۶) نوشته شده: کشتی “وایکینگ” در سرزمین وایکینگها، مسیر میان “هلسینکی” تا “استکهلم” را در مسیر دریای “بالتیک” میپیماید و من در کابین ۵٨١۶ به شهری میاندیشم که در علم روانشناسی یک سندروم به نامش سند زدهاند. یک وقتی “استاندال” نویسنده در فلورانس دچار حالتی شد …