هر نام دیگری جز #خانقاه به آن جهان مصوّر عجیب ولی نه غریب، #پیشکش کنم، بی‌شک بی‌عهدی کرده‌ام به همهٔ آن یقین‌هایی که در آن لحظات متعالی منقلبم کردند. دیدار نقش دیوار گذرهایی که به #نیایشگاه می‌رسند بخشی از #آیین زیارت است و رو در رو شدن با چهرهای پرشمار رنگی روبروی در معبدش، تماشای …

دو پرنده‌‌ دیدم که دقایقی را چند ده‌متر فرازتر از آسمان‌خراش مونپارناس در پرواز بودند.حتما دیدار رود سن، برج ایفل، کلیسای قلب مقدس، آرامستان پرلاشز و … از آن بالا دیدنی‌تر است.با خودم فکر کردم در انعکاس چشمان آن بلندپروازان که در حرکت دورانی‌شان پاریس را می‌پایند، چه معمایی کشف می‌شود؟!همان لحظه به یاد آن …

در آینه به خودم نگاه می‌کنم حس می‌کنم وجودم به چیزی نیاز دارد. لعنتی! دلم برای اندام شکسته‌ی مجسمه‌ها، ستون‌های افتاده معابد، مارمولک‌های لانه کرده در سایت‌های تاریخی، زمین‌باره‌گی خدایان و واقعیت اسطوره‌ها تنگ شده. دلم کمی لَختی می‌خواهد و اندکی لمیدن. و فرصتی برای چنگ زدن به “یونان” من برای درد اعتیادم به تعلیق، …

با آن همه قایق باریک و بلند و سیاهی که روی سارافون سفید و آجری رنگ ملکه‌ی آدریاتیک نقش بسته، بعید نبود که حدس بزنیم هر از گاهی آب چنان بالا می‌آید که حتی فرش‌های قصرهای فانتزی و بیزانسی را خیس می‌کند. در این مواقع هر کسی ماسکی رنگی به چهره می‌زند و می‌شود دلقکی …

۱- اگر از مباحث جدل برانگیز تاریخی که همیشگی است، بگذریم، چنین می‌پذیریم که کِراوات را یک کُرُوات در قرن ۱۷ میلادی اختراع کرد. اما قصه دل‌انگیز کراوات در درازای نرینه مانندش نیست، بلکه در گره روی گلوی آن است. مهم نیست ساده باشد یا پیچیده، مهم این است که به مرد مسافر یادآوری می‌کرد …

بر پیکر شهرهای سیر، گرسنه باید گام زد. مردمانی که در سفر به شهرهای سیر می‌بینی، هرگز دیگر نمی‌بینی. گویی مردم سیر، از هم زود سیر می‌شوند. گرسنه که باشیم بر سر یک سفره دور هم جمع می‌شویم. سیر که بشویم، پا می‌شویم و می‌رویم. این است که می‌گویم این بار پا بشوم و گام …

بعد از چند روز جلسه کاری بین‌المللی برای فدراسیون جهانی راهنمایان گردشگری (WFTGA) در شهر Novi Sad کشور صربستان، آمده‌ام به شهر Dubrovnik در کشور کرواسی برای استراحت. از حاشیه دانوب آمده‌ام به ساحل آدریاتیک. از جایی که معنی نامش، «باغ جدید» است آمده‌ام به مکانی که نامش را «بیشه بلوط» معنی کرده‌اند، خلاصه از …

گردشگران در گرمای اشتیاق دیدار شهر، سوغاتی‌های مگنت (آهن ربایی) را می‌خرند و به خانه می‌برند و درِ دنیای سرد یخچال خانه را می‌آرایند. غافل از اینکه ابتدا خودشان جذب مغناطیس همان شهر شده‌اند. ما بسان گردشگر، خودمان بخشی از سوغاتی شهری هستیم که در آن می‌گردیم.