این متن در ۹ ژوئن ۲۰۱۷ (۱۹ خرداد ۱۳۹۶) نوشته شده:
در همان ابتدای ورود به موزه هنر معاصر هلسینکی Kiasma، بیننده ریزبین با این قطعه مرمر روبرو می‌شود.
در کنار آن نوشته شده:
دستتان را بر روی مرمر فشار دهید. سال‌ها بعد از اثر فشار دست بازدیدکنندگان این موزه، اثری شکل خواهد گرفت. این قطعه در سال ٢٠٠٣ از کوه Penteli آمده، همان جایی که با سنگ‌های آن آکروپلیس را بنا کردند.
موزه Kiasma یک موزه Interactive است که از بودن در آنجا لذت بسیار بردم. ولی همه علاقه‌ام به آن موزه در ابتدای همان پله‌هایی سامان یافت که این قطعه سنگ را آنجا دیدم.
آدم‌هایی که همدیگر را ندیده‌اند ولی موزه را دیده‌اند، سنگ سخت را به آرامی و در طول سالیان شکل می‌دهند و اثری را خلق می‌کنند.
این یعنی همان اتفاقی که در دنیا می‌افتد. آدم‌ها و موجودات دیگر می‌آیند و ردپایی باقی می‌گذارند و می‌روند. در نهایت طبیعت از جمع جبری همه ردپاها، آنچه که می‌خواهد را می‌آفریند.
دیدگاه‌ها
واااای
تمام وجودم لرزید
عرق کردم
ترس سفیدی به دلم رخنه کرد
نمیدونم از نگرانی آنچه تابحال خلق کرده ایم
یا
آنچه برای خلق هدف گرفته ایم…
کاش طبیعت فقط خوب بخواهد، زیبا بیافریند
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. عجیبه.
میشد به دو خط اخر این متن مدتها فکر کرد.
مگه یه نوشته چی میخواد ازمون، غیر از تعقل و تفکر ؟!
عااالی بود.
…………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس که مطالعه می‌کنید.