DELPHI: اروپا ۳۹

امروز دلفی را دیدیم و به آتن برگشتیم. مسیر آتن – دلفی با اتوبوس سه ساعت است و برای دیدار از سایت تاریخی و همچنین موزه دلفی حدود ۴ ساعت وقت لازم داریم.

دلفی؛ مرکز دنیا

همان‌طور که ما ایرانی‌ها باور داریم ایرانویچ مرکز دنیا بوده، و عرب‌ها باور دارند که مکه و خانه‌ی خدا مرکز جهان است و خلاصه چینی‌ها و بابلی‌ها و همه و همه‌ی مردمانی که تاکنون پا به عرصه‌ی گیتی گذاشته‌اند عقیده داشته‌اند مکانی که آن‌ها در آن زندگی می‌کنند، مرکز هستی است، یونانی‌ها هم بر این باور بودند که دلفی مرکز جهان است. داستان از این قرار است که زئوس دو عقاب از دو سر دنیا به پرواز در آورد و آن دو عقاب در دلفی به هم رسیدند، بنابراین دلفی را مرکز دنیا قلمداد کردند. به دلفی می‌گویند «ناف دنیا». در این مورد در عکس‌ها توضیح بیش‌تر می‌دهم.

دلفی را به عنوان مکانی برای پیشگویی آینده می‌شناسیم، اما قبل از آن، دلفی مکانی برای پرستش آپولون بود. اگر یادتان باشد قبلا گفته‌ام که آپولون در جزیره «دلوس» متولد شد، او در دلفی یک مار پیتون (در واقع یک اژدها) را کشت و برای آن‌که به خاطر این‌ خونریزی تطهیر شود، مدت هشت سال در دلفی اقامت کرد و این‌گونه است که در دلفی معبدی برای او ساخته‌اند. اما در سایت تاریخی دلفی (همچون بسیاری دیگر از سایت‌های باستانی در یونان) علاوه بر معابد آپولون و آتنا، استادیوم ورزشی، تئاتر، محل نگهداری جواهرات و خانه‌های اعیانی و … هم وجود داشته که اکنون خرابه‌هایش باقی است.

به گزارش تصویری دقت فرمایید:

 

 

ماکت دلفی: پشت معبد آپولون، محل نمایش تئاتر در ۲۶۰۰ سال پیش دیده می‌شود.

حالا این‌طوری است. پله‌های سالن تئاتر را در پشت ستون‌های معبد آپولون می‌بینید؟

سایت باستانی دلفی همچون المپیا، با خود روستا حدود ۵۰۰ متر فاصله دارد. این منظره‌ای است که از شهر (روستای) دلفی دیده می‌شود.

جایی که من ایستاده‌ام و این عکس را گرفته‌ام، به «جاده‌ی مقدس» معروف است و به سوی معبد آپولون می‌رود. در این مسیر، مجسمه‌ها و مکان‌ها و بناهایی را برای نگهداری جواهرات و عایدات زائران معبد و غنیمت‌های جنگی و همچنین یادبودی برای پیروزی‌ها ساخته بودند. به طور مثال خرابه‌های یک ساختمان هم در این مسیر وجود دیده می‌شود که برای یادبود پیروزی بر ایرانی‌ها در جنگ سالامین بنا کرده‌ بودند. 

یکی از مکان‌های نگهداری جواهرات و گنج‌ها

خرابه‌های معبد آپولون

در عکس بعدی توضیح این را هم می‌دهم

به این و آن که در تصویر بالا دیدید می‌گویند «سنگ ناف»: navel stone. نام دیگرش «اومفالوس» Omphalos است. سنگ اولی در خود سایت باستانی و این سنگ در موزه قرار دارد. این‌ها نماد مرکز دنیا بودن دلفی را نشان می‌دهند. این سنگ ناف بر بالای ستون زیر قرار داده شده بود.

سنگ ناف بر بالای سر این سه دختر جوان، قرار داشت. گل‌های این ستون هم اگر اشتباه نکنم، باید نیلوفر باشند (توضیحی در این مورد نیافتم).

ایام، موهای پیرمرد را سفید کرده‌اند و او نشسته بود در نزدیکی سه سروی که هنوز که هنوز است ایستاده‌اند. این را بگویم که یونان خیلی سرو دارد و همه‌اشان هم پر شکوه. 

خدایان و شاید هم شاهان، نشسته‌اند.

گونه‌ای از ابوالهول

آن ابوالهول بر روی این ستون قرار داشته

بدون شرح

بدون شرح

او «اودیسه» (یا یکی از همراهانش) است که برای فرار از دست غول یک چشم Cyclop Polyphemos، خود را به شکم قوچ بسته است.

در اسطوره‌های یونان، این‌ها دو برادرند و قصه‌ای دارند برای خودشان.

مجسمه‌ی این فیلسوف را هم در دلفی یافته‌اند، می‌گویند سقراط است. باید بگویم که دلفی نه تنها مکانی برای پرستش و ورزش کردن و تماشای تئاتر بود، بلکه محلی برای جمع شدن شاعران و فلاسفه هم قلمداد می‌شد و آن‌ها در دلفی با هم مسابقه‌ی شعر خوانی می‌دادند و گپ‌های فرهنگی می‌زدند.

بدون شرح

تصویر سر Antinoos را گرفته‌ام تا زیبایی دوست‌پسر «آدریانوس»، امپراطور روم را ببینید. وقتی آنتینوس مرد، روزگار آدریانوس سیاه شد و در همه جا تندیس‌های او را ساخت.

 

این اولین مجسمه‌ی برنزی کاملی است که در اکتشافات سایت‌های تاریخی یونان کشف شده و بانویی را نشان می‌دهد که در مسابقات ارابه‌رانی پیروز شده است.

همان بانو؛ تا شما چین لباسش را می‌ستایید، من پیچش موهایش را بمیرم. 

 

بخشی دیگر از سایت باستانی دلفی، کمی دورتر (۳۰۰ متر) از معبد آپولون و ساختمان‌های اطرافش، قرار گرفته و محل برگزاری مسابقات ورزشی و معبد «آتنا» در این‌جا قرار دارند.

بدون شرح

به این بناهای (معابد) مدور می‌گویند: Tholos. این یکی مربوط به «آتنا» است و هر سه نوع ستون‌های دوریک و یونیک و کورنتی را داشته.

در جای‌جای کشور یونان (در هر شهر و روستا و کنار هر خیابانی) این ماکت‌ها دیده می‌شوند. یک جور معبد (کلیسای) کوچک هستند برای خودشان و معمولا در داخلشان، یک عکس از مسیح هم وجود دارد.