گانیش… هند ۴

در این چند روز که من در هند هستم، بمبئی در هیجان یک فستیوال ۱۱ روزه می‌تپد. حالا وقت آن است که از چرایی و چگونگی این مراسم برایتان بگویم:

گانیش Ganesha یک خدای هندوهاست که سر فیل و چهار دست دارد. او فرزند «شیوا» shiva و «پرواتی» Parvati است (سه خدای اصلی هندوها عبارتند از: برهما، خدای آفریننده – ویشنو، خدای نگهدارنده – شیوا، خدای نابود کننده). گانیش در بمبئی Mumbai و «ماهاراشترا» Maharashtra بسیار محبوب است. هر ساله در ماه سپتامبر یک جشن ۱۱ روزه برای تولد این خدا برگزار می‌شود (عکس‌های این مراسم را می‌توانید در نوشته‌های قبلی مربوط به سفر هند ببینید). هندوها معتقدند که این خدا وجود داشت ولی سر نداشت و در این ۱۱ روز به دلیل دارا شدن سر، برایش تولد می‌گیرند. این مراسم در ۱۱ سپتامبر شروع می‌شود، ۱۱ روز طول می‌کشد و ۲۱ سپتامبر هم به اتمام می‌رسد. هندوها به اعدادی که به یک ختم می‌شوند از جمله ۱۱، ۲۱، ۱۰۱ علاقه دارند و برایشان مقدس است. در این ۱۱ روز، هر خانواده یا یک گروه از مردم یک محل، یک خدای گانیش که توسط هنرمندان و مجسمه‌سازان ساخته شده به قیمت ۵۰۰ روپی تا ۵۰۰۰۰ روپی (هر روپی معادل ۲۱ تومان است) می‌خرند. این مجسمه‌ها از گچ ساخته شده. برای گانیش یک سازه -مثل تکیه‌های خودمان در زمان مراسم عاشورا- می‌سازند و از روحانی دعوت می‌کنند تا بیاید و خدای گانیش را تبرک کند. هندوها در این ۱۱ روز وقت دارند که در مقابل این خدا راز و نیاز کنند و آن را به آب دریا یا دریاچه بسپارند. مراسم نیایش و انداختن خدا به داخل آب، با موسیقی و رقص و آواز همراه است. خیابان‌های بمبئی همیشه شلوغ است ولی در این روزها بسیار شلوغ‌تر می‌شود. آخرین روز مراسم، آخرین فرصت برای انداختن خدا به داخل آب است. وقتی گانیش را به آب انداختند، در واقع تمام بدی‌ها و گرفتاری‌هایشان را به آب سپرده‌اند و با شادی به خانه برمی‌گردند. در هنگام برگشت، مقداری از ماسه‌ی دریا را با خود به خانه برمی‌گردانند. جالب این است که هندوها مراسم تبرک گانیش توسط روحانی را «آفرین» می‌نامند. باید بدانید که «نفرین» (نه آفرین) اسم متضاد «آفرین» است که ما در زبان فارسی از آن‌ها به گونه‌ای دیگر استفاده می‌کنیم. به قول یکی از دوستان فستیوال «گانیش» Ganesha chaturthi مثل این است که مراسم عاشورا و نوروز را با هم مخلوط کنند.

و اکنون… چند عکس از بمبئی تقدیم به شما:

 

بدون شرح

نوشیدن آب نیشکر در نزدیکی ایستگاه راه‌آهن، یکی از ۱۰ لذت برتر مسافر هند است.

تجربه‌ی قطارهای شلوغ و نه چندان تمیز هند کم‌نظیر است. با دیدن عکس‌های بعدی خودتان به این موضوع پی می‌برید. در تصویر، سیستم نقشه خوانی و پرداخت با کارت اعتباری را می‌بینید.

قطارها پر از آدم است.

بدون شرح

ایستگاه قطار

در میان یکی از همین درهای باز قطار در حال حرکت (سمت راستی) ایستادهم و این عکس را گرفتم تا بدهکاری‌ام را بابت این چند روز ننوشتن پس بدهم. 

فکر می‌کنید فقط در سوئیس قطارها سر وقت هستند؟ من هم اینطور فکر می‌کردم. به دقیقه‌ها نگاه کنید، باور کنید قطارهایشان سر وقت آمدند.

نمای داخلی یک دانشگاه در جنوب بمبئی

آن‌هایی که از نازیبایی‌های هند می‌گویند این گدای شهر بمبئی را ندیده‌اند.

یکی از ساختمان‌های اطراف ایستگاه مرکزی قطار بمبئی

ساختمان ایستگاه مرکزی قطار بمبئی

از نمایی دیگر

نوشیدنی کنار خیابان: من خورده‌ام و هنوز زنده‌ام.

بدون شرح

ایستگاه مخابرات

ما به فرمان اتومبیل‌هایمان پارچه‌ی سبز می‌بندیم و پلاکش را با خون خروس و گوسفند سرخ می‌کنیم، اما هندی‌ها با بستن لیمو و فلفل اتومبیلشان را از بلای بد دور می‌کنند (به سمت راست پلاک این اتومبیل تویوتا دقت کنید).

دیدگاه‌ها

  1. فریبا

    سلام
    خیلی عکسهای قشنگی می گیرین . عالیه . امروز سایت تون رو به یکی از دوستهای نیمه هندیم معرفی کردم. نوشته های شما از هند خیلی براش جالب بود . موفق باشید و سر بلند.
    …………………………………………………………..
    جواب: سلام. سپاس از شما.

  2. fakhereh

    salam, man fakhereh dokhtare khanom sarabi hastam:D man am alan hend hastam va daram a daste in maraseme ganesh sar sam migyram:D vaghean raghsaye ina bara ganesh didan dare:D

  3. x

    سلام
    قطارش مثل اتوبوس و متروی ماست. تو چقدر شکمو هستی فقط بخور و بگو خوشمزه است.
    انگاری تولدت بوده چرا نگفتی با تاخیر:
    تولدت مبارک
    تولدت مبارک
    تولدت مبارک
    من آژانس هایی را که برایشان کار میکنی یافتم . از این عکسه گدا من ترسیدم وحشتناکه

  4. ا گ

    ؟ : شنیدی کتاب موزه ملی ایران رفته زیر چاپ؟
    من : راستی! چه خوب در جریان بودم تا حدودی پس بالاخره موفق شد!!
    ؟ : تو از کجا می دونستی؟
    من : خودش گفت. نویسنده اش گفت؟
    ؟ : کی؟ ” آ.ک ” ؟ مگه می شناسیش؟
    من ( در حالیکه آه از نهادم برآمده ) : آه نه من از” آ.ک ” حرف نمی زنم من از آرش نورآقایی حرف می زنم.
    ……………………………………………………………………….
    جواب: سلام. فقط نمی‌دونم چی بگم. نمی‌دونم…

  5. بهار

    سلام
    نظری که ا گ گذاشته در مورد کتاب موزه ملی حقیقت داره؟!؟!
    ………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. اون همیشه خبرهاش موثقه. اما می‌شه از خودش پرسید.

  6. مرضيه

    بسیار جذاب است .به نکات ریز وجالبی اشاره می کنید .دستتون درد نکنه .همیشه به سفر باشید
    ……………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس از شما.

  7. رها

    با سلام و احترام
    آن گدای هندی را رها نکنید…
    ………………………………………………………….
    جواب: سلام. با خودم بیارمش ایران؟

  8. رها

    با سلام واحترام
    نه ؛اما اگر دوباره بیدایش کردی ازاو ببرس ” زندگی” یعنی چی؟
    جواب زیبایی خواهی شنید!
    ………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. چشم.

  9. merk

    من عاشق هند هستم و عاشق بمبئی، برخلاف اکثر ایرانیها که بمبئی رو شهری زشت و کثیف می دونن من همیشه خوابش رو می بینم و آرزو می کنم دوباره توی خیابونهاش قدم بزنم مخصوصا خیابون drive marin . همینطور نوشیدن آب نیشکر با نعنا و آب لیموی ترش….. چیزی که اکثر ایرانیها حاضر نیستن مزه اش رو امتحان کنن و فکر می کنن میکروب و ویروس همه جای هند رو گرفته 😉
    …………………………………………………………..
    جواب: سلام.

  10. merk

    هنوز وقت نکردم تمام مطالبتون رو بخونم اما اگه هنوز قسمتتون نشده به عروسی هندی ها برین براتون دعا می کنم که این تجربه جالب هم نسیبتون بشه، توی خیابون drive marin دو تا سالن عروسی هست که می تونی بدون اینکه جلوت رو بگیرن بری داخل سالن (سالن ها سر پوشیده نیستن و این خیابون کنار اقیانوسه، شاید رفته باشی شاید هم نه اما اگه در نظر بگیری که آخر این خیابون به اقیانوس ختم میشه باید چند کیلومتر برگردی عقب تا به پل هوایی ماشین رو برسی روبروی اقیانوس این دو تا سالن رو میتونی ببینی که ورودیش با گل تزیین شده) یادت باشه از نگهبان جلو در اجازه ورود نگیری چون خودش رو لوس میکنه و میگه نمی تونی بری داخل 😉
    ……………………………………………………………………………..
    جواب: سلام به شما. سپاس از راهنمایی. اگر وقت کردم به توصیه‌های شما عمل می‌کنم. باز هم سپاس.

  11. سید

    سلام اونجا چکار می کنید سیاحت یا کار
    …………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. آموزش می دیدم و تفریح می کردم.

  12. Masi

    این سفرنامه عمیقا “جاری” ست ….حیرت آوره
    عکس ها، مردم، خیابان ها، خوراکی ها و ساختمان هایی که طراحی های شلوغ و زیبا دارند…..گیرا هستند.

    فیلم این فستیوال در کانال Youtube تون معرکه ست .
    ………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. سپاس بابت توجهتون.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *