بخندیم یا بگرییم؟

“‌هم‌اکنون اعضای گروه باستان‌شناسی که احتمالا به مصر اعزام خواهند شد، تعیین شده‌اند.”

“سازمان میراث فرهنگی در حال رایزنی با دو باستان‌شناس ایتالیایی کاشف سربازان هخامنشی است تا اطلاعات این افراد با حضور آن‌ها در ایران به کشورمان منتقل شود یا آن‌ها اطلاعات خود را در اختیار گروه باستان‌شناسی اعزامی از ایران به مصر قرار دهند.”

نوشته‌های بالا را در نشریه «پارسه» (نشریه داخلی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری)، شماره ۲۱۹ در زیر عنوان “ارتش کمبوجیه دوباره زنده می‌شود” می‌توانید بخوانید.

از طرفی خبر دارم که «بقایی»، رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به احمدی‌نژاد نامه داده بود که “باید موضوع ارتش کمبوجیه را پی‌گیری کرد.”

اما آن روی سکه به تعبیر بنده:

۱- هرگز باستان‌شناسی به مصر اعزام نخواهد شد و شما هرگز خبری از باقی ماجرای ارتش کمبوجیه نخواهید شنید.

۲- نتیجه رایزنی را نخواهیم دانست یا این‌که بعد از شنیدن نتیجه باید به حماقت‌ها بخندیم.

و بعد:

 یادم هست دو سال پیش مسوولان سازمان میراث فرهنگی ادعا کردند که مقدار قابل توجهی بودجه برای مرمت آثار باستانی ایران که در خارج از مرزها قرار دارد اختصاص داده‌اند، نتیجه‌اش چه شد فقط خدا عالم است. یادم هست که «بقایی» یک شب در تلویزیون و در برنامه‌ی «گردش» ‌گفت که تنها اثر مربوط به دوران اسلامی که در یونسکو ثبت شده میدان نقش جهان است، استاد انگار از وجود گنبد سلطانیه اطلاعی نداشت. یادم هست که همین «بقایی» چند ماه پیش که به موزه ملی آمده بود و سخنرانی می‌کرد حتی نمی‌دانست که بخش دوران اسلامی موزه ملی هنوز در حال مرمت است. رییس موزه که در مجلس حضور داشت به او گفت که موزه فعلا در دست مرمت است و تا اول مهر بازگشایی می‌شود (اول مهر ۱۳۸۸ منظورش نبوده قطعا). حالا استاد بقایی که این همه اطلاعات دارد، رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شده و برای رییس جمهور نامه می‌نویسد که برویم ببینیم چه بلایی بر سر سربازان هخامنشی آمده.

و اما موضوع وقتی جالب‌تر می‌شود که پای حرف‌های “کامیار عبدی”، باستان‌شناس بنشینید: http://narwan.blogfa.com/post-217.aspx

دیدگاه‌ها

  1. سمیه

    جهان را بنگر سزاسز که به رخت رخوت خواب خراب خود
    از خویش بیگانه است

    و ما را بنگر که هوشیاران غم خویشیم
    خشم آگین و پرخاشگر از اندوه تلخ خویش پاسداری می کنیم

    نگهبان عبوس رنج خویشیم
    تا از قاب سیاه وظیفه ای که برگرد آن کشیده ایم خطا نکند

    وجهان را بنگر ، جهان را ، در رخوت معصومانه خوابش که از خویش چه بیگانه است

    ماه می گذرد در انتهای مدار سردش

    ما مانده ایم و روز نمی آید……..

    استاد احمد شاملو

  2. ......

    و تو نبودی در نشست جناب بقایی با حافظ منافع مصر در ایران که بقایی اجازه نمی داد خبرنگاران حاضر درباره اظهارات رییس اداره عتیقه مصر این مرد را سوال پیچ کنند که جناب رییس مصریها هر نوع کاوش و هر نوع یاقته ای را از اساس دروغ خوانده و اجازه نمی داد خبرنگاران بپرسند آقای حافط منفافع چرا دولت مصر هیچ موضع گیری رسمی ندارد ؟ بقایی به مترجم که از وزارت خارجه خودمان آمده بود می گفت نه اقا این سوالها را ترجمه نکن و دایم نگران این فتح بابی بود که به خیال خودش میان ایران و مصر!!!!!!!!!!!! در حیطه فرهنگ باز شده بود. بقایی جان تویی که کشورت حتی در مصر سفارتخانه ندارد تویی که با مصر هیچ ارتباط سیاسی نداری دنبال ارتباط فرهنگی هستی! و جالب اینجا بود که جناب حافظ منافع خبر ارتش را نه تکذیب می کرد و نه تایید فقط می گفت تحت بررسی ست و به محض مشخص شدن موضوع خبرتان می کنیم!

  3. ترانه کشاورز

    واقعا تاسف برانگیزه…

    همواره در آتش
    اما دلم شاداب
    نومید نخواهم شد
    حتی در این در این گرداب
    در ظلمت شب من
    دلخسته و بی تاب
    خورشید خواهد شد
    از عشق او مهتاب
    از قله های دور
    روزی سحر آید
    ناجی همیشه هست
    حتی در این مرداب……حتی در این مرداب.

  4. نیلوفر

    yani mishe paye ma be mesr baz beshe?be nazaram age raftan moyasar beshe mishe bazi chiza ro hal kard mohem telesme ravabete va inke motmaenam mesriha adamaye badi nistan ma darim rishe hamono az dast midim,khodemon.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *