چین آثار تاریخی و فرهنگی و طبیعی و بناها و باغ‌ها و موزه‌های فراوانی دارد که باعث می‌شود هر ساله بیش از ۱۰۰ میلیون گردشگر از این کشور بازدید کنند. اما آن‌چه که در این نوشتار به آن اشاره می‌شود، طریقه‌های متنوع چینی‌ها برای ترویج فرهنگ به‌علاوه‌ی درآمدزایی از گردشگری است که می‌تواند برای دست …
این متن را در بهمن ماه سال قبل برای مجله‌ی «سرزمین من» نوشتم که هم‌زمان با نوروز ۸۹ به چاپ رسید و حالا به عنوان یک مسیر سفر در این سایت قرار می‌دهم.
نام «موزه» که به میان می‌آید، ذهن بیشتر متوجه مفهوم «میراث» می‌شود تا مفهوم «گردشگری». با این حال این نوشتار قصد دارد نقش موزه را در جایگاه گردشگری مورد بررسی قرار دهد.
نوروز در سال ۲۰۰۹ به عنوان یک میراث معنوی چند ملیتی در فهرست یونسکو به ثبت رسید. طبق تایید یونسکو، آذربایجان، هند، قرقیزستان، ازبکستان، پاکستان، ترکیه و ایران، هفت کشوری هستند که نوروز، میراث معنوی آن‌هاست. در این نوشتار قصد داریم بدانیم روزهای نوروز در کدام یک از کشورهای فوق، روزهای تعطیل هستد و به تبع آن، …
در یکی از سفرهایم، گذرم به جزیره توریستی «سانتورینی» یونان افتاد. در حالی که در میان انبوه گردشگران قدم می‌زدم و همچون آن‌ها از معماری خانه‌ها و منظره‌ی شگفت‌آور غروب آفتاب بر فراز دریا لذت می‌بردم، نگاهم به فروشگاهی افتاد که بر روی تابلویش نوشته شده بود: SHOPPING THERAPY، به معنای «خرید درمانی». فروشگاهی بود …
این متن را به درخواست حسن ظهوری برای خبرگزاری میراث فرهنگی نوشتم. نوشته‌ی من کامل نیست و تنها ناخنکی به موضوع است، اما این ایده‌ی خوبی است که اگر کسی خواست برود و بر روی این موضوع «سنت سفر در نوروز» کار کند.
این‌که گردشگری در بسیاری از کشورهای دنیا و از جمله ایران، در حال رشد است موضوعی است که این روزها دیگر بر کسی پوشیده نمانده. اما این‌که این رشد چگونه رشدی است، موضوعی است که باید مورد بررسی قرار گیرد. در این نوشتار، سوال اساسی این است که آیا رشد گردشگری در کشور ما بر …
در برخی از روستاهای مازندران بناهای چوبی وجود دارند که مطابق با معماری بومی ساخته شده به نام «سقاتالار»، «سقانفار» یا «سقانپار» معروفند. بناهای مذکور در دو اشکوبه و بر روی چهار پایه قطور چوبی به فرم چهارگوش، فضایی کوچک را در حریم امام‌زاده‌ها، تکیه‌ها و گورستان‌ها به خود اختصاص داده‌اند. ارتباط بین دو اشکوبه …
سازه‌های آبی شهر شوشتر به عنوان دهمین میراث جهانی ایران در فهرست سازمان یونسکو در سال ۱۳۸۸ به ثبت رسید. به همین مناسبت قرار بود در روز ۱۵ آذر سال جاری (۱۳۸۸) و هم‌زمان با عید غدیر، جشنی در این شهر با حضور رییس جمهور برگزار شود که نهایتا این مراسم لغو شد. عدم برگزاری …
شاید محتوای نوشته‌ی زیر برای کسانی که مطالب سایت را در طول سفر بنده مطالعه می‌کردند و یا در جلسه‌ی آخر (۲۶/ ۸/ ۱۳۸۸) انجمن صنفی راهنمایان گردشگری استان تهران حضور داشتند، تا حدی تکراری باشد، اما این متن را برای روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها نوشتم تا تلنگری باشد برای مسوولان میراث فرهنگی و گردشگری.
این متن را حدود سه سال پیش برای روزنامه همشهری نوشته بودم. به طور اتفاقی در اینترنت پیدایش کردم و به قولی “برای خالی نبودن عریضه” این‌جا آوردمش. در پرانتز بگویم که اگر امروز می‌خواستم این متن را بنویسم حتما جور دیگر می‌نوشتم.
متن زیر را در تاریخ ۱۳ شهریور، به درخواست «مونا قاسمیان»، یکی از همکاران خبرنگارم برای یک مجله که نامش را هم فراموش کردم، نوشتم.
خانهاش در انتهای روستاست. به داخل خانه که داخل میشوی، هم او اولین نفری است که از زیر خروارها خاک نظرت را جلب میکند. بر روی سنگ مزارش نوشته شده: