در شهر همدان یک نیایشگاه ویژهٔ یهودیان (کنیسه) وجود دارد که به نام «استر و مردخای» شناخته می‌شود. فارغ از قصه‌ها و داستان‌های منتسب به نام استر و مردخای در زمان هخامنشیان، یک نظریهٔ جالب این است که این عبارت در واقع همان «ایشتار و مردوک» است. ایشتار الهه و مردوک خدای بین‌النهرینی هستند.
اما موضوع جالب این است که واژهٔ Star در انگلیسی به معنای «ستاره»، از Ishtar گرفته شده است. همچنان که معنی استر را هم ستاره دانسته‌اند. از طرفی ریشه‌شناسی Marduk به مفهوم «خدای خورشیدی» است.
خلاصه اینکه، استر و مردخای، یا همان ایشتار و مردوک، (احتمالا) تمثیلی از خورشید و ستاره یا همان رویدادهای نجومی هستند که در تغییر فصول نقش دارند. آنچه که می‌تواند این فرضیه را قوت ببخشد، رابطهٔ مردوک با فستیوال‌های سال نو بابلی است. حتی جشن «پوریم» (جشن مرتبط با داستان ایشتار و مردخای و هامان و خشایارشا) با توجه به تغییراتی که هر ساله دارد، حد فاصل اسفند تا فروردین (روزهای نزدیک به بهار) برگزار می‌شود.
دیدگاه‌ها
چه جالب …..
سپاس برای اطلاعاتتون
………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. ارادت.