امشب (۲۵ مارچ) آخرین شبی است که در بارسلون هستیم و فردا به سمت پاریس می رویم.
امروز هم با وجود خستگی ناشی از کم خوابی، با چند تن از مسافران در بافت قدیمی شهر قدم زدیم. احساس می کردم که بارسلون را درمی کشم. در یک کلام، بارسلون در روحم نفوذ کرد.
در هنگام قدم زدن در بافت قدیمی شهر متوجه شدم، در کوچه پس کوچه های بارسلون، نوعی معماری “ساباط” دیده می شود. این موضوع برایم بسیار جالب بود. اگر توانستم بعدتر در رابطه با آن اطلاعاتی کسب خواهم کرد.
همان توضیح قبلی
باز هم…
نمایی از داخل یک کلیسا
نمایی از بالکن در بافت قدیمی
دوندگان ماراتن در بارسلون
آیا تا به حال فکر می کردید که شاید برای “بوفالو” هم موزه وجود داشته باشد؟ به هر حال در بارسلون چنین موزه ای وجود دارد و ما از آن بازدید کردیم. در برخی از غارهای اسپانیا، غارنشینانی زندگی می کردند که تاریخ هنر با آثار نقاشی آن ها آغاز می شود. این موزه به معرفی “بوفالو” و آثار نقاشی مربوط به بوفالو می پردازد.
این نقاشی ها اوریجینال نیستند، ولی از روی نقش های اوریجینال کپی شده اند.
همان
از موزه پیکاسو بازدید کردیم اما اجازه عکاسی نداشتیم.
نمایی از بنای موزه پیکاسو.
بعد از بازدید از موزه “پیکاسو” به کتاب فروشی آن رفتیم. موضوعات جالب زیادی بود که نظرم را جلب کرد. از آن جمله روش اروپایی ها برای آموزش هنر به بچه ها بود. به طور مثال آثار هنری “مارک شاگال” را با چنین کتابی به بچه ها می آموزند. یعنی هم میراث “مارک شاگال” را زنده نگه می دارند، هم به هنر می پردازند.
همان توضیح بالا
این هم کتاب هایی برای “پُل کِلِه” و “ون گوک”
و “فریدا کالو”…
به عنوان کتاب دقت بفرمایید: “چگونه با بچه ها در رابطه با هنر حرف بزنیم”. اگر مشکل اضافه بار پیدا نمی کردم و کمی هم پولدار تر بودم همه این کتاب ها و بیشتر را می خریدم.
عنوان این کتاب این است: “۵۰ عکاسی که باید بشناسید”. آن را ورق زدم. باورتان بشود یا نه، اسم “کاوه گلستان” هم در آن بود. یعنی او یکی از ۵۰ عکاس معروف دنیاست. ما چقدر او و عکس هایش را می شناسیم؟
و در کتاب “۵۰ هنرمند معاصر که باید بشناسید” نام “شیرین نشاط” دیده می شود. ما چقدر او و کارهایش را می شناسیم؟
و در خیابان های بارسلون که قدم بزنی، زیر پوست شهر، شوخی های جالبی را درک خواهی کرد.
بدون شرح
این سه نفر در نزدیکی یک کلیسا می نواختند. زیبا می نواختند. ازشان عکاسی کردم.
همان توضیح بالا
همان
همان
موسیقی دردش می آورد یا لذتش می بخشد؟ چه کسی بود که گفت: ریشه درد و لذت یکی است.
یک کلیسا
یک اثر هنری در یکی از میدان های بارسلون
نمایی دیگر از همان اثر هنری قبلی
“دالی” به ما می نگرد.
رستوران…
بدون شرح
بدون شرح
بدون شرح
بدون شرح
به طبقه ۳۳ یک هتل (هتل آرت) رفتم و از آن جا چند عکس از محیط خارج گرفتم.
این عکس و عکس بالایی سواحل بارسلون را نشان می دهند.
همان موقعیت از دید “گوگل ارث”
بدون شرح
بدون شرح
دیگر فقط راه می رفتم و عکس می گرفتم. لحظات آخر در بارسلون فقط باید می دیدم. ” همه چشم شدم و به دنبال او گشتم …”
آفریقایی هایی که معمولا به صورت غیرقانونی جنس می فروشند، به وسایلشان بند وصل کرده اند که در صورت آمدن پلیس پا به فرار بگذارند.
نمایی از ورودی همان هتل ۳۳ طبقه
علاقه خاصی به عکاسی از ساختمان های بلند دارم.
آخرین عکس از بارسلون: این عکس دریافت من را از بارسلون به وضوح نشان می دهد.
و دیگر هیچ نمی گویم….
دیدگاه‌ها
فرا رسیدن نوروز این آخرین کورسوی تمدن کهن دیرینیانمان را تبریک میگویم با امید سالی پر از پندار ،گفتار و کردار نیک
……………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس از شما. سال نو شما هم مبارک.
سلام و درودی دیگر
امیدوارم به سلامت به پاریس برسید و آنجا هم کلی بهتون خوش بگذره
……………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. قربانت.
سلام
سال نو مبارک
امیدوارم سالی سرشار از شادی و موفقیت پیش رو داشته باشید.
بارسلون واقعا” زیباست از دیدن عکسها خیلی لذت بردم.بی صبرانه منتظر دیدن گزارشات و عکسهای زیبای شما از پاریس هستم.
با آرزوی سفری خوش
……………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. قربان شما. سال نو شما هم مبارک.
سلام، سال نو مبارک، تجربه سفر از دریچه دوربین شما و نوشته هایتان زیبا و بی نظیره ، شاید این تجربه با سفر واقعی ما بدست نیاید . به هر حال امیدوارم پاینده و با روحیه باشید واین تجربه برای ما تداوم داشته باشد و روزی برسد که بتوانم حداقل بخشی از محبتتان را جبران کنم دوست خوب من.
……………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس از لطف شما و به امید دیدار.
سلام با تبریک سال نو و نوروز خدمت شما می خواستم متذکر بشم که علاوه بر کاوه گلستان عکاس ایرانی دیگه ای که شهرت جهانی داره واسمش بخاطر عکسهاش و فعالیتهای حقوق بشریش تقریبا در تمام رسانه ها و روزنامه ها ی مشهور غرب ذکر میشه ” رضا دقتی “ هست . و عکاس ایرانیه دیگه ای که حالا اسمشون یادم نیست و عکاس مخصوص خانواده سلطنتی انگلیسه.
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس فراوان از شما.
در آغاز سال نو برای شما پیروزمندی افکار خلاقتان را در حد سالوادور دالی و برای ایران رونق گردشگری آن در حدّ اسپانیا را آرزومندم.
……………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام به شما. ارادتمندم. مطالبتون رو می خونم و به فکرتون هستم. به امید موفقیت روزافزون برای شما.
درود
…و هنگ و صدای اسطورای و عمیقش …
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. راستش درک نکردم.
هنگ (HANG)اسم اون سازیه که تو صفحه تون گذاشتین (مثل در قابلمه )یه بخشیش تو بغل نوازندست یه بخش دیگش رو زمینه ، صداش مثله قطره های آبیه که از قندیل های غار به کف غار داخل اب می چکه و انعکاس پیدا می کنه و تا قبلیه رو صداشو دنبال می کنی صدای دیگه ای رو می شنوی و داستان ادامه داره …
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. خیلی خیلی ممنونم.
درود
البته استاد من فکر می کنم که هنگ تنها ساز کوبه ای که می شه باهاش ملودی هم نواخت …
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام.
سلام
داشتم دنبال یک مطلب دربارۀ پاریس میگشتم تو گوگل که به اینجاها کشیده شدم و تازه فهمیدم که من این سفرنامتو که مربوط به نوروز پارساله کامل نخونده بودم. خیلی جذاب بود به ویژه بخش پاریس. راستی اون کسی که گفته ریشۀ درد و لذت یکی است کاملا باهاش موافقم و فکر میکنم کاملا حقیقت داره
……………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. منم موافقم.
با شما میشه لایه های شهر ها رو دید….از دیدار سطحی حرف میزنم، در سطح شهر می چرخم با شما اما انگار لایه به لایه ی احساس اون شهر قابل رویت هست .
باشد که همه ی “او” ها کنارمون باشن با درد و لذت همزمان.
عالی بود و عالی همین و بس.
…………………………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. محبت دارید.