چیزی که می خواهم بگویم ممکن است درست نباشد، اما دوست دارم نظرم را بنویسم.
احساس می کنم دوستان استرالیایی که با آنها همسفر هستم می توانند چند اپیزود در رابطه با خوراکی های ایران فیلم بسازند، اما برای اینکه بتوانند عمق فرهنگ غذایی کشورمان را درک کنند، به تحقیق و پژوهش بیشتری نیاز دارند. این کاری است که ما خودمان هم نکرده ایم.
غذا به عنوان یک کد فرهنگی شناخته می شود. بنابراین تحقیق در رابطه با خوارک یک کشور فرهنگی همچون ایران، نیاز به زمان بیشتری دارد. بنده به نوبه خودم نتیجه کار این دوستارن را به عنوان یک مستند در حد شوی تلویزیونی می توانم بپذیرم، اما نه به عنوان یک تحقیق اصولی و مستند علمی.
ما در این چند روز سفر، به منزل برخی از روستائیان رفته ایم و برای مدت کوتاهی مهمانشان شده ایم. متوجه شدم که همسفران من و بسیاری از خارجیان وقتی در برابر مهمان نوازی ایرانی ها قرار می گیرند، دست و پایشان را گم می کنند. واقعا نمی دانند در برابر این نوع از مهمان نوازی باید چه عکس العملی نشان دهند. مثل کودکی می شوند که در هنگام انجام یک کار ناپسند توسط مادرش غافلگیر شده. در سفرهایم مهمان خیلی از هموطنانم بوده ام و می دانم که ما از چه موهبتی برخورداریم. درک این مهمان نوازی ساده نیست، پیچیدگی های خاص خود را دارد.
اگر بخواهید کمی در رابطه با Max و Anni بدانید باید بگویم که خیلی On Time نیستند. دوستانی که بنده را می شناسند می دانند که چقدر از بدقولی زمانی متنفرم. به هر حال فعلا که دارم تحمل می کنم. دیگر اینکه فکر کنم این Max قبل از آمدن به ایران یک دوره نظربازی (احتمالا تحت نظر یک استاد ایرانی) دیده است. از این نظر کارش خیلی هم بد نیست.
امروز بعد از ترک هتل به “خرانق” رفتیم. خرانق از آن مکان هایی است که هم حال می دهد و هم حال آدم را می گیرد. یکی از آرزوهایم این است که این روستای منحصر به فرد بازسازی شود و مورد بهره برداری قرار گیرد. امروز دیدم که کارگران مشغول کارند و مسیر راهپیمایی این روستا را سنگفرش می کنند. آیا سنگفرش کردن یک روستای کویری کار درستی است؟ من خفه می شوم تا اساتید در این مورد نظر بدهند.
در خرانق یک خانه-هتل وجود دارد که متعلق به یک فرد خارجی (سباستین) است. حالا او (به هر دلیلی) رفته و خانه متروک شده. تصویری که می بینید مربوط به یکی از اتاق های این خانه-هتل است. برای درک فضای این اتاق به دو عکس پایین دقت فرمایید.
نوشته های گردشگران را بر روی کاشی ها می توانید تشخیص دهید.
بدون شرح
دیدار از خرانق را بنده به Max پیشنهاد دادم. احساسم این بود که این روستا لوکیشن خوبی است. بعد از دیدار از روستا، او گفت که دوست دارد با کسی صحبت کند که در این روستا زندگی می کند. در ورودی یک خانه را دیدم و خوشم آمد. در زدم. صدایی آمد که بفرمایید. داخل شدیم. این پیرزن (فاطمه) و پسرش (محمود) را دیدیم. محمود از اتفاق اینجا بود، وگرنه فاطمه به تنهایی در این خانه زندگی می کند. گفته شد که ۹۶ سال سن دارد، اما باورش کمی سخت است. به هر حال.
از آنجا که در سفرهایم مهمان خیلی از مادران بوده ام، چند تایی عکس از دست هایشان دارم. دست مادری گیلک در “دیلمان” و دست مادری کُرد در “پالنگان” هنوز در خاطرم هست. می توانید برای دیدن این دست ها به آدرس های زیر رجوع کنید:
http://nooraghayee.com/?p=7485
http://nooraghayee.com/?p=5064
وقتی فکر می کنم، می بینم همیشه به راحتی دوست پیدا کرده ام و همیشه هم گفته ام که دارایی ام در دنیا دوستانم هستند. در همه جای این کشور دوستانی دارم که می توانم بهشان بیندیشم. بنابراین فکرهایم هرز نمی روند. او هم حالا یکی از دوستانم است.
اینجا دو دهنه تنور هست. سمت چپی تنوری است که حدود ۵۰ سال قدمت دارد. فاطمه وقتی جوان بوده هر روز به این آیینه ی آتش نگریسته. حالا در تنور سمت راستی نان می پزد. قد تنور هم مثل قامت خودش کوتاه شده.
“خرانق” را ترک کردیم و به سمت “پیر سبز” رفتیم. از آن درخت سرو رعنا عکس سبزی دارم. حالا چرا خشک شده؟ ظاهرا هموطنان زرتشتی هم رسالت حفاظت از طبیعت را فراموش کرده اند. آنها هم رنگ سبز را از حافظه چشم هایشان زدوده اند. زنده باد. زنده باد.
طوری از نور خورشید عکس گرفته ام که آتش آتشدان به نظر برسد. دوستش دارم.
در یزد هم زورخانه ها درشان را برای حضور زنان و گردشگران باز کرده اند. خوشحالم.
به کارگاه پشمک سازی رفتیم. طریقه کارشان جالب بود. تور گردشگری غذایی امان دارد مایه هایش را می باید.
پی نوشت: عکس ها با موبایل گرفته شده.
دیدگاه‌ها
عکس آتشدان خیلی جالب بود گردشگری غذا موضوع بسیار جالب و جذابی در گردشگری است که مانند انوع دیگر گردشگری در ایران فقط از پتانسیل خوبی برخودار است که بالفعل نمودن شان سخت است شخصا آرش عزیز این بخش را خیلی دوست دارم …. خیلی دوس داشتم تو این سفر باهات بودم …
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. امیدوارم حداقل یک مرتبه همسفر بشیم.
سلام .
سفرتون پر از شادی . خرانق همیشه برام حس تقدیس رو میاره و تعلیق …تعلیقی که مقدسه ..ممنونم.
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. موفقیت شما رو آرزو می کنم.
خدا قوت – موفق تر باشی
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. سپاس.
سلام .
خوبه عکس دوستان استرالیایی رو هم بذارید. ممنون
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. چشم.
راستی ، جالبه بدونیم کسانی که همیشه از سراسر ایران مطالب شما رو میخونن و علاقمندن و نظر گذاشته یا نگذاشته ، آماده به هر نوع همکاری و مشارکت هستن ، از نظر شما چه باید بکنن ؟!!! مثلا هرکس اهل هرجاییکه هست و شما به اونجا میرید ، بعدش مینویسه که منم اهل فلان جام و کاش با هم اونجاها رو میدیدم و …. فکر میکنم اینجوری حیف میشه و شما هم البته وقت و حافظه و گنجایش اینهمه هموطن آماده به همکاری و ایران دوست رو ندارین ..پس چه باید کرد؟!! شما خودتون برای مخاطبینی که باهاشون از نزدیک آشنا نیستید و فقط خواننده مطالبتون هستن ، چه پیشنهادی دارید ؟ ( که حتما این گروه ، مثل من کم هم نیستن ) ممنون
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. این موضوع مساله ای است که بنده هم خیلی بهش فکر می کنم. راستش براش برنامه دارم ولی نه حالا.
درود بزرگ مرد
مدتی بود اینجا نبودم. شانس من در همین مدت شما با همسفران استرالیایی به اصفهان امده اید. ایا در اصفهان توانستید از روستایی بازدید داشته باشید؟ روستاهای منطقه ی لنجان و شهر مبارکه ی اصفهان از جمله جاهایی بوده که می توانسته به شما برای بافت روستایی و غذاهای محلی این نقاط به شما کمک کند. به هر حال از اینکه می بینم با موبایل هم ما را میهمان سفره ی ایران گردی و جهان گردی خود کرده اید بینهایت سپاسمندم. امید که باز هم به اصفهان بیایید و میهمان کلبه ی ما هم باشید….
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. دوباره به اصفهان خواهیم آمد. روستاهای اصفهان در برنامه نبود. موفق باشید.
درودوسلام بر دوست گرامی
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. ارادتمندم.
عکس آتشدانت عالی شده ،می بینم که با مکس و آنی و دیرکردنشان در سفر همیشه به یاد من هستی :)) ،اما درباره سنگ فرش :زمانی که می خواهند برای کی روستا یا مسیر راه دسترسی طراحی کنند به نحوی که افراد وارد محوطه های دیگر نشوند از مواد اولیه بومی برایش نشانه گذاری می کنند بله سنگ فرش افتضاح است شاید خشت بهتر به جان روستا می نشسیت آنهم باید با دقت و محو کار می شد . خدا صبرمان بدهد کلا
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. قربانت.
آرش جان سلام ، امیدوارم حال و احوالت خوبه خوب باشه .
میگم تو این عکس اسم منم هست که !!!!! http://nooraghayee.com/wp-content/uploads/2012/10/2012-10-029.jpg
امیدارم مسیرتون هرچه زودتر به گلستان هم بخوره تا من هم بتونم با غذاهای محلی اینجا پذیرای شما باشم .
منتظرتم
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. بله، اسم تو هم هست. گلستان در برنامه نیست متاسفانه. امیدوارم همیشه موفق باشی.
آقای نور آقائی عزیز
عکس ها همه هنرمندانه است خصوصا” آتش و آتشدان
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. ارادتمندم.
ایکاش میتونستید خونه مادربزرگ من در روستای صدخرو هم برید و ماستی رو که خودش درست میکنه بخورین. یقین دارم اون ماست رو تا حالا هیچ جا نخورده باشی. فوق العاده است. تو هم که عاشق ماستی
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. یک روز خودم حتما میرم. حالا ببین.
سلام و خسته نباشید،به نظرم خیلى خوب میشه اگه خودمون (ایرانى ها)یه گروه علاقمند وداوطلب تشکیل بدیم و در این مورد (فرهنگ سفره ایرانى) تحقیق و بررسى کنیم و نتیجه رو به صورت مکتوب و حتى فیلم مستند ارائه بدیم البته که این کار نیاز به یه گروه کامل ودلسوز و صرف هزینه و وقت بسیار داره ،به نظرتون یه همچین کارى شدنیه؟
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. انجام خواهد شد. مثل روز برام روشنه. دنبالش رو می گیریم، خیلی بهتر از اینی که الان داره انجام میشه. به کمی زمان احتیاج داریم.
سباستین رفت؟!!!
وای خدای من! اون عاشق یزد بود. دوستم می گفت یزد رو وطن خودش می دونه نه هلند…حالا رفته…دریغ و درد.
“طبیعت، بناها،انسانها و آرزوهایی که دوستشان می دارم همگی در این شهر جمع می شوند.”
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. نمی دونم چی بگم.
سلام .موافقم ,که هر غذایی ناریخجه ای دارد که نوع غذا و مواد اولیه ان را معلوم می کند مثلا لذت نون به دیدن و بربایی تنور اون است اکه یهو نون را بهمون بدن لذت اون کم میشه و اکه برسه که قبل ار تنور مراحل قبلو اون هم دیده بشه تاثیر اون بیشتر است (معذرت فونت فارسیم بهم ریخته بود نشد خیلی دقیق بنویسم)
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. می دونم چی می فرمایید.
سلام
عکس آتشدان خیلی زیبا بود .
ای کاش وقتی نیشابور تشریف آورده بودید شما را می دیدم .
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. دوباره فرصت پیش خواهد آمد.
آرش جان گزارش خیلی خوبی بود.
شاید بشه از میراث های کمکی گرفت برای پژوهش های گسترده تر، البته اگه بودجه ای داشته باشند و مدیرانشان بفهمند که بازگشت خواهد داشت.
اتفاقا خوراک جزو بخش مهمی از تجربه های سفر بسیاری از اروپاییان و کانادایی هاست، برخلاف عادت گردشگران ایرانی که خیلی اهل تجربه غذاهای نو نیستند.
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. خوردنی و نوشیدنی در سفر خیلی مهم است. دارم به درک های تازه تری می رسم.
سلام ممنون از اینکه زحمت کشیده وگزارش سفرتان را می نویسید. بسیار استفاده می کنم وهمچنین تجدید خاطره از سفر سه سال پیش به یزد .ماشالله چک جک جقدر پله داره من وهمسفرانم بعد از برگشتن از یزد تا مدتی زانو درد داشتیم اما به هر حال عالی بود.دیدن موبد زرتشتی از نزدیک در چک چک برایم بسیار جالب بود همچنین از اطلاعاتی که راهنمای محلی بنام اقای لریان در مورد زرتشتیان دادند بسیار لذت بردم. با ارزوی سلامتی و موفقیتبرای شما استاد ارجمند
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. اتفاقا آقای لریان در بخشی از این سفر به بنده کمک فراوان کرد. سپاس از محبت شما.
سلام آرش جان
پریشب که باهم صحبت می کردیم صدات خیلی خسته بود. امیدوارم سرحال و شاداب شده باشی. سرعت سفر کردنت و نوشتنت اونقدر بالاست که آدم تنبلی مثل من مرتب از خوندش جا میمونه.
برگشتی تهران یه وقت بذار دیداری تازه کنیم. دلمان تنگیده
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. ارادت دارم. حتما.
خورشید در آتشدان شاهکار بود .
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. خوشحالم که لذت بردید.
از عکس پیرزن هنگام چای ریختن بی نهایت لذت بردم. فوق العاده بود. چه حکایت هایی دارند این دست ها…
………………………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. ارادتمندم.
اره سباستین با یک مشت کلاه برداری رفت هنوز هم داره از خارج از کشور به کارش ادامه میده
……………………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. ؟؟؟
به نام خدا
سلام
با تشکر از مطالب زیبایتان جناب اقای نور اقایی خیلی لذت بردم در صورت امکان محلی که این کارگاه پشمک سازی بود رو بگید ممنون میشم.سپاس فراوان منتظر خبرتان هستم
با تشکر
……………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. الان یادم نیست. عذر میخوام.
باز هم درود
خیلی خوشحالم که باز این مجموعه رو بازخونی می کنم
چقدر این قسمت رو دقیق نوشتید و زیبا به تصویر کشیدید
اینبار حس کردم این قسمت یک جلسه کلاس درس بود
گاه یک نوشته اینطوری خوراک دو سه روزم میشه
دست مریزاد
………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس از شما. لطف دارید.
آغوش های باز …….بله آدم دستپاچه میشه، هیجان و ذوق داره….باید که لذت برد ازین رسم زیبا.
اگر شرح عکس آتشدان رو نمی نوشتین، فقط آتش میدیدم، عالی بود استاد، عالی.
………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. سپاس از همراهی.