دیدگاه‌ها

  1. پسر ایران

    هر انچه که داری او داده. روزی که او جکی را در سر راهت گذاشت.روزی که هنر درس دادن مقبولیت را به تو داد.از او میخواهم روزیت را در همه جهات افزایش دهد تا از پرتو افزایش تو ما هم افزایش یابیم

  2. سارا

    سلام
    میدونید احساس میکنم دنیا ظرفیتش براتون کوچیکه که اینجوری بیقرارید واز خواسته هایی نوشتید که هنوز نتونستید انجامش بدید طبیعی است ولی نادر یعضی ادمها بالاتر اززمان خودشون و بیشتر از زمان خودشون هستند فقط سفر هست که فکر میکنم میتونه بهتون ارامش بده.سکون در مورد شما معنا نداره واقعا خوش به حالتون
    موفق باشید

  3. مریم

    سلام
    وای وای وای چه خبرهای شده انرژی تا من نبودم!
    چاپ کتابت مبارکه
    راستی موضوعه کتاب چی هست؟؟ کتاب میخرم ولی تا گیلگمش تموم نکنی اونا نمی خوانمش.
    پیروز و سالم باشی
    ……………………………
    جواب: گیل‌گمش را تمام خواهم کرد اما نمی‌دانم چه وقت. کتاب در همان مواردی است که از عنوانش مشخص شده

  4. کعبه

    امیدوارم شما بر عکس این امضاها آزاد باشید تا به واسطه شما اندیشه‌هایمان را بپرورانیم. روزی خواهد رسید که همه با دیدن این امضاها به اندیشه‌های صاحبانشان غبطه بخورند. با تشکر.

  5. شراره

    بینش…!!!
    حقیقتاً حتی وقتی که فکر می کنی، فقط فکر می کنی، که به یه “بینش”ی دست یافتی
    به این وهم تا وقتی مطمئنی که هنوز به “بینش”ی جدید دست نیافته ای…
    و آن زمانی که به “بینش”ی جدیدتر دست یافتی، بینش قبلی به اوهامِ قبلی می پیوندد..
    پس کجاست “بینش”ی حقیقی؟؟!
    براستی “بینش” چیست؟
    همان “وهم” نیست؟؟
    “وهم” چیست؟
    همان “حقیقت” نیست؟؟
    و براستی “حقیقت” چیست؟؟؟؟؟
    حقیـــقت… چه واژۀ زیبایی…..

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *