تعدادی از جوانان وطنمان که آرزوهایی برای آینده‌اشان داشتند، اکنون به ناحق در زیر خروارها خاک خفته‌اند. به همین خاطر پیشنهاد می‌کنم خود مردم و نه دولت، در مکانی که «ندا» کشته شد (تقاطع خسروی و صالحی) یک سازه‌ی یادمانی به یاد همه‌ی کشته شدگان بنا کنند و نامش را هم بگذارند: ندای آزادی
دیدگاه‌ها
… این رو فقط از یک نفر میشه خواست و اون هم شخصی است که توی درکه با درخت های قدیمی مجسمه درست می کنه که الان واقعا اسم اش یادم نیست اما کار این آدم اصولا کار آزادیه و نیاز به هیچ مجوزی هم نداره فقط کافیه اون اطراف یه درخت کهن باشه که فکر کنم هست ،چند وقت پیش هم یکی از این کشورهای اروپایی برای کار روی چند تا درختی که می خواستن بریده نشه ازش خواستن بره و مجسمه بسازه چون می دونی اگه بخواد از هر جنس دیگه ای باشه کلی داستان دار میشه …به هر حال فکر خوبیه…هرچند همه جهان هم اگر جمع بشن و کارهای زیادی بکنن آن که از دست می رود بر دست می رود .و دیگه رفته…کجاهایی پسر؟ حالت خوبه؟
سلام
کاش برنامه ای رو که راجع به “ندا” تو تلویزیون ایران ساخته بودن رو می دیدی.
اینا رسماً و عملاً ما رو “خر” می بینن! بدبختیم ما، بدبخت تا روزیکه اینهمه نادان و خائن دورمون رو گرفتن. اما سه چیز در این دنیا بی نتیجه نمی مونه:
” اشک و آه و خون…”
Dooste Azeez, khoshalam az salamateetan. Besiyar kaare baa arzesheest va motmaenam ke in peeshnehade shoma ba garmee esteghbal meeshood, ama moteasefaneh hamantor ke ‘Tooba’ goftatand in kare shoma emkan pazeer neest. Yadash ra bayad dar ghalbha negah daasht. Ama hamontoor ke meedoneem Neda azeez dar hale eestand yek kenar jaanash ra az daast daad,, ama delam meekhast ke esme oon chand nafare deegaree ke seeneh separ kardand va dar rahe hadafeshoon shoja-aneh be tarafe gololeh va choob o chomagh raftand meedanestam. Chandeen baar roye internet gashtam ama heech ja esmee as heech kodam az in deleeran nadeedam. Hade aghal esme hamoon chand nafaree ke dar television eelam shod ra ham nemeedaaneem. Shayad intoor baray khanevadehashoon behtar baashad.
Salem va salamat baasheed.
روزی روزگاری اهالی یه دهکده تصمیم گرفتند تا برای نزول باران دعا کنند, در روز موعود همه مردم برای مراسم دعا در محلی جمع شدند و تنها یک پسر بچه با خودش چتر آورده بود
و این یعنی ایمان…
و حالا حقیقتاً چند نفرمون برای بارونِ تغییرات… که خودمون میتونیم ابرش باشیم، از همین الان با خودمون چتر برداشتیم؟!؟
**از زندگی هرآنچه لیاقتش را داریم به ما میرسد نه آنچه آرزویش را داریم…
پس:
**چیزی را که دوست داریم به دست آوریم
وگر نه مجبور می شویم چیزی را که به دست می آوریم دوست داشته باشیم..
پس:
** ایرانی را که دوست داریم به دست آوریم.. و الا مجبور می شویم دل به ویرانی ببندیم که روزی نامش ایران بود…