خيلی كوتاه، كمی ادبی من چه وقت، این قدر گم شدم؟! توسط آرش نورآقائی در یکشنبه, بهمن 21, 1397 از آن فلانی نشانی نیست. در آن نشان، شناسی نیست. از آن شناس، سپاسی نیست. در آن سپاس، احساسی نیست. نوشتهی قبلی نوشتهی بعدی نوشتههای مرتبط خيلی كوتاه، كمی ادبی خواب و کودکی خيلی كوتاه، كمی ادبی تماشا خيلی كوتاه، كمی ادبی دگر بار در آستانۀ بهار
سیما سلمانزاده ۲۱ بهمن ۱۳۹۷ در ۳:۱۱ ب٫ظ یکبار هم “هست”ها را مینویسیم… ……………………………………………………………………………………………….. جواب: سلام.
لیلا ۲۶ دی ۱۳۹۹ در ۹:۲۹ ب٫ظ سلام هنوز نشانی و از خودت خبری نیست؟؟!! ولی در آن سپاس خبلی احساس هست حس اش کردم و لمسش …………………………………………………………………………………………………………… جواب: سلام. هنوز خبری نیست.
دیدگاهها
یکبار هم “هست”ها را مینویسیم…
………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام.
سلام
هنوز نشانی و از خودت خبری نیست؟؟!!
ولی در آن سپاس خبلی احساس هست حس اش کردم و لمسش
……………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. هنوز خبری نیست.