اگر سرنوشت سیاه سرزمینمان سپیدبخت میشود و سرسبز باقی خواهد ماند،
اگر سرو سجاده ایران با شکافتن سینهمان سیراب میشود،
اگر سایه سنگین سرما با دمیدن سَحَر محو میشود و سِحرِ ساحران با طلوع ستاره صبح باطل خواهد شد،
اگر چراغ سَردَم سامان روشن میماند و سوز سهراب در متن کتاب وطن ساز خواهد شد، و دیگر به سوگ سیاوش نخواهیم نشست،
اگر سرو سجاده ایران با شکافتن سینهمان سیراب میشود،
اگر سایه سنگین سرما با دمیدن سَحَر محو میشود و سِحرِ ساحران با طلوع ستاره صبح باطل خواهد شد،
اگر چراغ سَردَم سامان روشن میماند و سوز سهراب در متن کتاب وطن ساز خواهد شد، و دیگر به سوگ سیاوش نخواهیم نشست،
سوگند به سرخی، ساقی خون خود خواهیم شد.
دیدگاهها
سلام
من اندوهگین نیستم
خود اندوهِ عالمم
و سرزمینی در سینهام گریه میکند.
غاده السمان
………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. عالی.