این انصاف نیست

ای عشق… ما کودکان گریان توایم.

هر شب ما را به امید روز، به زور، نخوابان.

دیدگاه‌ها

  1. n.sdt

    چو طفلان تا کی ای زاهد فریبی به سیب بوستان و شهد و شیرم
    چنان پر شد فضای سینه از دوست که فکر خویش گم شد از ضمیرم
    قدح پر کن که من در دولت عشق جوانبخت جهانم گرچه پیرم
    “حافظ”

  2. ایران

    خواب هم اسیر یاد شده!
    …………………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *