امروز روز جهانی موزه و میراث فرهنگی است. به همین مناسبت بد نیست که ایده‌ی “موزه‌ی شعر” را در این‌جا مطرح کنیم.
ما در ایران داشته‌هایی داریم که به دلیل بسیار در دسترس بودنشان، کمتر به آن‌ها توجه می‌کنیم و اگر حتی از ارزش آن‌ها باخبر باشیم هیچ فعالیتی برای ایجاد ارزش افزوده برایشان انجام نمی‌دهیم. یکی از این موارد هنر شعر و صنایع ادبی ایران است.
با توجه به زمان طولانی شعرسرایی، تعداد شعرا و انواع شعر در ایران، جای تعجب است که چرا ما این هنر ایرانی را تبلیغ نمی کنیم. برای من عجیب است که چرا ما وقتی به ایتالیا و آلمان سفر می‌کنیم، آن‌ها بدون هیچ توضیحی انتظار دارند که ما دانته و گوته را بشناسیم ولی ما نمی‌توانیم کمترین انتظاری از مردمان دنیا داشته باشیم که حافظ و سعدی را بشناسند؟
شعر در ایران فقط شعر نیست و این فقط شاعران نیستند که شعر می گویند. در طول تاریخ، عارفانی همچون بایزید و خواجه عبدالله انصاری و دانشمندانی همچون ابن‌سینا و عمرخیام شعر سروده‌اند. شعر ایران همواره بستری برای عرضه و گسترش علم فلسفه و حکمت و نجوم و عرفان و تاریخ و داستان‌سرایی و … بوده است.
از طرفی کارشناسان معتقدند که آن‌چه بیش از همه در طول تاریخ باعث همبستگی میان اقوام ایرانی شده، زبان فارسی است و چه کسی است که نداند بستر جریان‌ساز زبان فارسی همیشه هنر شعرسرایی بوده است.
با توجه به این موضوعات، و دلایل بسیار دیگری که می‌توان ذکر کرد، جای خالی موزه‌ای با عنوان “موزه‌ی شعر” در ایران خالی است.
این موزه می‌تواند به معرفی شاعران، انواع شعر و صنایع ادبی، جغرافیای زبان و شعر فارسی، و همچنین به معرفی هنرهای دیگری از جمله هنر کتابت و خوشنویسی و نگارگری و … که در پرتو هنر شعرسرایی رونق داشتند بپردازد.
بسیاری از دیوان شعر شاعران ایرانی در موزه‌های مختلف دنیا نگهداری میشود و اغلبشان در زمره‌ی میراث مستند (میراث مکتوب – حافظه جهانی) محسوب می‌شوند. با به‌وجود آمدن “موزه‌ی شعر” فضایی ایجاد میشود تا بیش از این، کتاب‌های قدیمی ارزشمند فارسی از کشور خارج نشوند و در برخی موارد شاید حداقل برای نمایش به ایران بازگردانده شوند.
همچنین بخشی از این موزه می‌تواند به هنر نقالی اختصاص یابد.
آرش نورآقایی
دیدگاه‌ها
salam ,hamishe nazarateton ham mesle karaton va safaraton binazire.zibatarinha ro az khoda barat arezoo mikonam chon zibayi ro mishnasi va mishnasoni
……………………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. سپاس از شما.
سلام
دیشب به این موضوع فکر می کردم.
سپاس
……………………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. موفق باشید.
سلام
” آفرینش چیزی تازه ، نه توسط عقل بلکه از بازی غریزه یی انجام می پذیرد که به صورت ضرورتی درونی عمل می کند. ذهن خلاق ؛ با موضوع مورد علاقه اش ، بازی می کند”.
با این گفته ی کارل گوستاو یونگ ( که دانستنش مشعوفم میدارد ) ، بر اهمیت شعر ؛ و جذبه ی بالقوه و ذاتی آن برای روان های بشری که با رواج دادنش ، بالفعل شده و ، تاثیرات شگرفش در حیطه ی معنا آشکار میگردد ؛ به نحو مناسبی تاکید میشود.
هر چند ، این گفته ی او بی مرز است و من خود ، مایل بودم از آن ؛ در توصیف ماهیت شعر بعنوان یکی از هنرهای برجسته استفاده کنم . هنر و فنی که هگل ، و کانت از تصور برجسته تر بودن نسبی اش پا فراتر نهاده و آنرا به درستی ” والاترین مرحله ی هنرها” خوانده اند.
ممنونم از بذل توجهتان به مقوله ی فخیم “شعر” ؛ تبریک می گویم به یکایک فعالان عرصه ی موزه و میراث فرهنگی به مناسبت ” روز جهانی موزه و میراث فرهنگی” ؛ و بخشی از شعری را نیز که مدتی پیش خوانده ام ، به نظرگاه این پست تقدیم مینمایم:
بگذار همان ، قصه ی گندم باشد / بگذار ، زبان شعری ام ، گم باشد / بگذار بگویم ، تو کمان ابرویی / هر چند ، زبان قرن پنجم باشد …
( از مجموعه شعر ” دو واو ” سروده ی داوود ملک زاده )
……………………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. سپاس از شما.
سلام . ایده ی بسیار جالبی است به خصوص اگر در مهد شعر ایران باشد .
……………………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام.
با این شعر چه کارهایی میشه کرد.موزه درست کرد، تور گذاشت، آدمها رو دور هم جمع کرد حیف که کسی قدرشو نمی دونه.
همیشه تو زندگیم شعر رو دوست داشتم و باهاش زندگی کردم.
………………………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. بله قربان.
salam
lotfan b email e man telefonetoon ro beferestid
man daram moozeye sher tarahi mikonam
bekomaketoon ehtiaj daram mamnnoonn
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. خیلی هم خوب. تلفن من: ۰۹۱۲۳۱۴۴۷۹۵
موفق باشید.
هنوز هم‌برای تأسیس موزه شعر دیر نیست…
راستی قراره امروز یک موزه از دست‌خط، یادداشت‌ها و نامه‌نگاری‌های ادیبان و هنرمندان معاصر شیراز افتتاح بشه به نام موزه کلمات.
چقدر شیراز برای موزه شعر هم مناسبه…
…………………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. چقدر عالی. زنده باد.
شعر میشه احساساتم رو بهتر از خودم بیان می کنه ….شعر احساسات رو در من برانگیخته می کنه.
و کجای دنیا شعرش به غنای شعر فارسی می رسه!
عجب فکر خوبیه، میشه شعر رو بهانه ی گرد هم آوری آدمها کرد از هر جای دنیا با هر زبانی حتی! کیه که لطافت شعر رو حس نکنه.
………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. موزۀ شعر ایدۀ خوبیه. امیدوارم که اجرایی بشه.