خيلی كوتاه، كمی ادبی دو متن برای شب‌ها و دلتنگی‌ها توسط آرش نورآقائی در پنجشنبه, دی 15, 1401 شب که تشریفش را می‌آورد،تشویش می‌شود و شور می‌زند دلم.او تشویق می‌شود و نمک می‌زند به زخمم. …………….. خانۀ دلم تاقچه ندارد.قاب سرشکستهٔ خاطرهدر کف ذهنم،دست‌وپا گیر شده است. نوشتهی قبلی نوشتهی بعدی نوشته‌های مرتبط خيلی كوتاه، كمی ادبی سَفَرَت خيلی كوتاه، كمی ادبی از بهار است که بر ماست! خيلی كوتاه، كمی ادبی بی بادبان
سیما ۱۶ دی ۱۴۰۱ در ۲:۰۸ ب٫ظ همه‌مون نمک‌گیر شب‌ایم؛ با پای خود به رختخواب میریم. حجمِ سیاهِ آه از دودکش دلم، سرمه‌ی چشمم شده. ……………………………………………………………………………………………………. جواب: سلام. چه زیبا!
مينو ۱۶ دی ۱۴۰۱ در ۳:۳۵ ب٫ظ سلام ان شاءالله همیشه سلامت و شاد باشید ……………………………………………………………………………………………………. جواب: سلام. همچنین شما.
لیلا ۱۷ دی ۱۴۰۱ در ۶:۱۲ ب٫ظ سلام چه کسی باور می‌کند که “عمر خاطره” بیش‌تر از “عمر زخم “است. غاده السمان ………………………………………………………………………………………………….. جواب: سلام. سپاس.
مهناز صفری ۱۸ دی ۱۴۰۱ در ۳:۵۹ ب٫ظ سلام و احترام شب هجوم خاطرات ،با اندکی تاریکی . … …………………………………………………………………………………………………. جواب: سلام.
دیدگاه‌ها
همه‌مون نمک‌گیر شب‌ایم؛ با پای خود به رختخواب میریم.
حجمِ سیاهِ آه از دودکش دلم، سرمه‌ی چشمم شده.
…………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. چه زیبا!
سلام ان شاءالله همیشه سلامت و شاد باشید
…………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. همچنین شما.
سلام
چه کسی باور می‌کند که
“عمر خاطره” بیش‌تر از “عمر زخم “است.
غاده السمان
…………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. سپاس.
سلام و احترام
شب هجوم خاطرات ،با اندکی تاریکی . …
………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام.