صبح چهارشنبه ۲۱ اکتبر آخرین روز اقامتمان در فلورانس زیبا بود. قبل از ترک شهر، از قصر-موزه PALAZZO PITTI بازدید کردیم. بخشهای مختلف این قصر-موزه عبارتند از: گالری PALATINA، موزه نقره (ARGENTI)، گالری هنر مدرن، گالری پوشاک و باغ BOBOLI.
بد نیست بدانید که برای هر کدام از بخشها، باید جداگانه ورودیه بپردازیم. ما دیدار از گالری «پالاتینا»، گالری هنر مدرن و باغ «بوبولی» را ترجیح دادیم. طبق معمول اجازهی عکاسی از هیچ یک از گالریها را نداشتیم و من فقط چند عکس از باغ «بوبولی» گرفتم که به همراه آخرین عکسها از فلورانس، تقدیمتان میکنم.
این سه نفر همزمان یک طرح را نقاشی میکنند و مردم بهاشان پول میدهند.
سردیس «پیرو د لورنزو د مدیچی»، مشهور به «لورنزوی باشکوه». این مرد همانی است که «ماکیاولی» کتاب «شهریار» خود را به او تقدیم کرد.
باغ «بوبولی»
باغ «بوبولی»
قصر -موزه PALAZZO PITTI
باغ «بوبولی»
باغ «بوبولی»
فلورانس
مرغ دریایی بر فراز آب و فلورانس در آب
مرغان دریایی در فلورانس (پرندگان سیاه، انعکاس مرغان دریایی سفیدرنگ در آب هستند)
همان توضیح بالا
همان توضیح بالا
فلورانس را ترک کردیم. «مهدی فتوحی» به مقصد Trieste بلیط گرفت تا به سر خانه و زندگیاش برگردد و من برای «ورونا». بلیط از فلورانس تا ورونا ۲۵ یورو است و حدود ۲ ساعت و ۴۰ دقیقه با ترن راه در پیش.
به ورونا که رسیدم سراغ Tourist Information را گرفتم. آنها نقشه، اطلاعات شهر و آدرس هتلی که با توجه به ارزان بودنش به آن نیاز داشتم را در اختیارم قرار دادند.
وقتی به برگههایی که دفتر اطلاعات توریستی داده بود نگاه کردم، متوجه شدم که تا چه اندازه اطلاعات مورد نیاز یک گردشگر را در آن گنجاندهاند. به طور مثال در یکی از برگهها اطلاعات زیر ذکر شده بود: آدرسهای دفاتر اطلاعات توریستی در سطح شهر، دفاتر رزرو هتل، چگونگی دسترسی به شهر «ورونا» (اتوبوس، هواپیما، راهآهن،…)، مسیرهای گردش در شهر، محل پارکینگها و گاراژها، خطوط اتوبوس، دیدنیهای شهر، محل انجمن راهنمایان گردشگری و اینکه چگونه راهنمای گردشگری متخصص پیدا کنیم، محلهای پیکنیک، محلهای خرید، زمان رویدادها و فستیوالها، سالنهای سینما و تئاتر و کنسرت، اورژانس و خدمات اضطراری، محل اشیای گمشده و پیدا شده، دفاتر پستی و توالتهای عمومی.
خلاصه خودم را به یکی از ارزانترین و البته زیباترین مهمانپذیرهای شهر رساندم و برای هر شب اقامت با صبحانه، ۱۹ یورو پرداخت کردم. نام این اقامتگاه Ostello Villa Francesetti است و باور کنید که محوطهاش به اندازهی یک هتل ۵ ستاره زیباست. آنقدر محیط خوبی دارد که میتوانم توصیه کنم نه تنها برای دیدار از شهر زیبای «ورونا» بلکه برای درک فضای این اقامتگاه، به «ورونا» سفر کنید. تا جایی که من فهمیدم مکان این اقامتگاه (Youth Hostel)، متعلق به یک فرد ثروتمند بوده و بعد از مرگش به وصیت خودش آن را در اختیار مسافران قرار دادهاند. یک موضوع جالب در مورد این اقامتگاه این است که در هنگام صبحانه مجبورید چای یا قهوه را در پیالههایی که معمولا از آنها سوپ میخوریم، بنوشید.
ورونا ادامه دارد…
دیدگاهها
می بینی چقدر عکاسیت هم عالی شده؟
آره منم محیط این هستالها رو خیلی دوست دارم. آدمایی هم که میان اونجا همه تقریبا هم تیپ خود آدمن و گاهاً دوستای خیلی خوبی هم تو همون چند دقیقه صرف صبحانه پیدا میکنی. آدمایی با مطالعه و فکر باز و بدون هیچگونه پیشداوری درباره مردم سایر نقاط دنیا (مشکلی که ما ایرانیها بیشتر از هر قومی دچارش هستیم)
…………………………………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. دقیقا.