افسون دوربین (سفر سه روزه به خوزستان برای فیلم برداری)

از سیزدهم تا پانزدهم بهمن ماه به خوزستان سفر کردم تا ساخت دو فیلم کوتاه از دو قبرستان را مورد بررسی قرار دهم. دوستانم می دانند، چند سالی است که نمادهای موجود بر روی برخی از قبرهای گورستان های ایران را مورد بررسی قرار می دهم و همیشه در این فکر بودم که نتیجه تحقیقاتم را به صورت کتابی منتشر کنم. اما در حال حاضر در این اندیشه هستم که علاوه بر تصاویری که از این قبرستان ها در اختیار دارم، فیلم هایی نیز تهیه کنم. با این توضیح مختصر، باید عرض کنم که در این سفر چهار تن دیگر از دوستان (خانم جهرمی، مجتبی گهستونی، مهران شهرستانی و آذر صداقتی) با لطف بی دریغشان بنده را همراهی کردند. در این سه روز، هوای خوزستان (در منطقه ای که ما در آن به سر می بردیم)  سرد و در روز اول بارانی بود. لطفا به شرح این سفر توجه کنید:

سفر به طور خلاصه:

روز اول: حرکت از اهواز به سمت دزفول و از آن جا به سمت روستای “لیوس”. صرف نهار و اقامت شبانه در روستای پامنار.

روز دوم: فیلم برداری و عکاسی از قبرستان. حرکت به سمت شهر لالی و اقامت در منزل یکی از دوستان. در این روز از برگزاری یک مراسم عزاداری بختیاری آگاه شدیم و تمام برنامه های روز بعد تحت تاثیر قرار گرفت.

روز سوم: عکاسی و فیلم برداری از مراسم عزاداری. عکاسی و فیلم برداری از قبرستان. صرف نهار در روستای “شمس” و حرکت به سمت اهواز.

شرح سفر به همراه عکس:

در مسیرمان (به سمت ارتفاعات شهر دزفول) چنان باران می بارید که جاده به این شکل درآمده بود. عکس از مجتبی گهستونی

 

این جا قبرستان روستای “لیوس” Lives، یکی از روستاهای نمونه گردشگری اطراف شهر دزفول است. “لیوس” در شمال شرقی شهر دزفول و در موقعیت جغرافیایی N32 44, E48 45 قرار گرفته. معماری خانه های این روستا و همچنین گورستان آن قابل تامل و جالب توجه است. در نزدیکی این روستا سدی به نام سد سزار وجود دارد.

در این سال ها یک قبرستان گرد حرفه ای شده ام. در داخل بنای یکی از قبرها به دنبال نمادها بودم (شاید با لباس های تیره ای که به تن دارم خوب مشخص نباشم) که مجتبی این لحظه را شکار کرد.

این چهره ی مردی است از اهالی روستا که ما در هوای سرد و بارانی به منزل او پناه بردیم و چای نوشیدیم و گپ زدیم. 

یکی از همراهان از روستایی ها، روغن گوسفندی خرید. طعم این روغن را باید چشید.

این ها که در تصویر می بینید خرده های نان بلوط است. در این روستا با آرد بلوط نان می پزند.

 

نمایی از دره ای که در نزدیکی روستا قرار دارد.

طویله چهارپایان در روستای “لیوس”

نمایی از روستای “لیوس” در میان مه و باران

برای اقامت شبانه (شب اول) به منزل دوستمان، “ابوطالب شهی زاده” (راهنمای طبیعت گرد) رفتیم. ابوطالب به همراه خانواده اش در روستای پامنار زندگی می کند. این روستا یکی از مکان های گردشگری اطراف دزفول به شمار می رود. در تصویر نمایی از دریاچه پشت سد دز دیده می شود.

 روستای پامنار: نمایی از دریاچه پشت سد دز

 

نمونه ای از نقش روی سنگ قبرها

نمونه ای از نقش روی سنگ قبرها

نمونه ای از نقش روی سنگ قبرها

 

 برای من، یکی از عمیق ترین لذت های سفر، هنگامی است که از راه های فرعی عبور می کنیم. همیشه به همسفرانم گفته ام که دیدنی ها و حس های جاده، فراتر از مقصد است. چه بسا که اگر کسی کاری به کارم نداشته باشد، در این جاده ها از شوق بگریم. این عکس را در مسیر پامنار به لالی (سردشت) گرفتم.

در نزدیکی شهر لالی و در مسیری که به سمت قلعه خواجه می رود، یک دره ی طولانی، عمیق، وهم انگیز و بسیار جالب توجه قرار دارد که من تاکنون سه مرتبه از آن بازدید کرده ام و هر مرتبه بیش از پیش شیفته اش شده ام. این منطقه آن قدر برای فعالیت گردشگری ماجراجویانه واجد شرایط است که حسرت بی توجه ماندنش تا مرز دق کردن مرا پیش می برد. عکس از آذر صداقتی.

در غروب روز دوم سفرمان از موضوعی مطلع شدیم که تقریبا تمام برنامه هایمان را تحت تاثیر قرار داد. در حقیقت متوجه شدیم که یکی از بزرگان ایل بختیاری، از طایفه ی “بابادی” به رحمت خدا رفته و مراسم هفت او را قرار است روز بعد (روز سوم سفر ما) برگزار کنند. به ما گفتند که در این مراسم “کُتَل” می بندند و ما درجا تصمیم گرفتیم که از این مراسم فیلم و عکس تهیه کنیم. در این تصویر دو بز کوهی (به قول خودشان، پازن) شکار شده را می بینید که نماد دلاوری و شکارچی بودن فرد متوفی است. این قوچ ها را در هنگام فوت بزرگان در مراسم سوگواری می آورند تا یاد و خاطره متوفی را هرچه بیشتر گرامی بدارند. عکس از آذر صداقتی.

 

در این عکس و چند عکس بعدی مراحل گذاشتن این بزهای کوهی بر بالای تاق نصرت را پی گیری می کنیم. عکس از مجتبی گهستونی.

بدون شرح

بدون شرح

دو بز کوهی بر فراز تاق نصرت نصب شدند و ما محل را ترک کردیم تا فردا دوباره برای مشاهده ی مراسم سوگواری به این مکان برگردیم.

در این سفر اصلا قصد نداشتم که در رابطه با کتاب گردشگری خوزستان که در حال تدوینش هستیم، فعالیتی انجام دهم، اما نشد. مجتبی، یک طراح کم نظیر شب نشینی های فرهنگی است و به همت او در لالی و در منزل دوستانمان، چند شاعر و نویسنده و باستان شناس جمع شدند تا ما باز برای تدوین کتاب گردشگری یارگیری کنیم. عکس از مجتبی گهستونی.

صبح روز سوم در محل برگزاری مراسم هفتم “آ حسین قلی فرهادی بابادی” حاضر شدیم. پیش وند “آ” را برای بزرگان و ریش سفیدان ایل به کار می برند. بختیاری ها معتقدند که “آ” اولین حرف الفبای فارسی است که در ابتدای اسامی مردان بزرگ ایل قرار می گیرد. و حرف “ب” دومین حرف الفبای فارسی است که در واژه ی “بی بی” دیده می شود و مختص به زنان شاخص ایل است. به نظر من، وجود حرف “آ” در ابتدای اسامی مردان بختیاری از پیشینه ای برخوردار است و در این رابطه می توان تحقیق کرد. به نظرم رسید نام فیلمی که از این مراسم تهیه کردم، بگذارم: آ

 

 این مرد و همکارش نوازندگانی بودند که در مراسم عزاداری و در هنگام ورود مهمانان کرنا و طبل (به صورت چپ) می نواختند. آن مکعب سیاه رنگ هم “مافه گه” نام دارد که بعد از فوت بزرگان ایل آن را برپا می کنند. این یکی موقتی است ولی من در اطراف چلگرد (یکی از ییلاقات بختیاری ها) “مافه گه” دائم هم دیده ام.

همان توضیح بالا-از نمایی دیگر.

بر روی این اسب چادر سیاه انداخته اند و در واقع “کتل” بسته اند. سیاهی این اسب ریشه در سوگ سیاوش (سیاوش به معنای دارنده اسب سیاه) دارد. دو تفنگ به صورت ضربدر نزدیک شانه های اسب می گذارند.

اسب کتل بندی شده را به سمت “مافه گه” می برند و تا آخر مراسم این اسب و آن جوان به دور “مافه گه” طواف می کنند.

دسته های محتلف (تیره ها و خانواده های مختلف) عزادارن به صورت مجزای مردان و زنان به محل برگزاری عزاداری می آیند. در این مراسم عزاداری به وضوح نظم اجتماعی مستتر در ایل بختیاری مشاهده می شود.

هنگامی که دسته های عزاداران وارد می شوند، جوانانی از میزبانان و مهمانان تیرهای هوایی به احترام بزرگ فوت کرده، شلیک می کنند.

گذر مهمانان از زیر تاق نصرت که بزهای کوهی بر فراز آن نصب شده اند.

همه عزاداران و مهمانان در این جا جمع می شوند.

وقتی مردان عزادار به چند متری صاحبان عزا می رسند، دستانشان را به پیشانی نزدیک می کنند و حالت گریه به خود می گیرند. در این زمان یکی از صاحبان عزا به طرف مهمانان می آید و دست ریش سفید جمع را می گیرد و آن را از پیشانی اش دور می کند. به این ترتیب دیگران هم دستشان را از روی پیشانی بر می دارند و به گروه مهمانان عزادار ملحق می شوند.

برخی در مراسم عزاداری شرکت کرده اند، نهار خورده اند و بر می گردند. برخی دیگر از راه می رسند. هیچ گروهی داخل گروه دیگر نمی شود. هر گروهی برای خودش ریش سفیدی دارد. هرگز نظم به هم نمی خورد.

این هم صندوقی است که عزاداران مهمان، در آن کمک هزینه برگزاری مراسم را تقدیم می کنند. اگر اشتباه نکنم به این هدیه، “سر بار” می گویند.

حضور زنان در مراسم عزاداری به این صورت است. آن ها در هنگام نزدیک شدن به صاحبان عزا، صورت خود را چنگ می زنند. صاحبان عزا هم سینه می زنند و صورت خود را می خراشند. آذر صداقتی از زنان عکس انداخت و حضور او در این سفر از این لحاظ هم بسیار مغتنم بود.

حضور همه زنان در مراسم عزاداری با چادرهای سیاه است. این ها چادرهایشان را به دور گردنشان گره زده اند. هنگامی که صاحبان عزا به این زنان نزدیک می شوند گره ها را باز و مهمانان را به نشستن دعوت می کنند.

بدون شرح

بدون شرح

توضیحات در بالا ارائه شده.

بدون شرح

به گره چادرها دقت کنید.

 

قصد داشتم تا تحولات فرهنگی ایل بختیاری را در ورای تغییرات شیر سنگی بررسی کنم. به همین منظور قبرستان “نقش جهان” را در نظر گرفتم. تحولات نماد شیر و شیر سنگی را در این قبرستان با هم ملاحظه می کنیم.

نماد یک سنگ قبر

شیرهای سنگی جدیدتر که ساختارشان با شیرهای سنگی قدیمی تر فرق کرده. انگار ساخت این شیرهای سنگی یک جور از سر واکردن است.

بدون شرح

بدون شرح

بدون شرح

شیرهای سنگی تغییر کرده اند، فلسفه وجودی اشان هم تغییر پیدا کرده. این جوان به همراه دوستش در تصادف رانندگی کشته شده اند و برای هر دوی آن ها شیر سنگی ساخته اند.

مجتبی گهستونی، آقای بختیاروند (کارشناس تاریخ و نویسنده بختیاری) و بنده در قبرستان “نقش جهان” ایستاده ایم و در رابطه با ریشه ی برخی از لغات و واژه ها با هم بحث می کنیم.

 

نیمرخ آذر در کامپیوتر خودش. عکس از مجتبی گهستونی

بعد از اتمام کارهایمان، در مسیر لالی به اهواز، از روستای “شمس” دیدار کردیم. این روستا قدمت چهارصد ساله دارد و نام فامیلی افراد ساکن در آن “شمس” است. این مردمان عرب-بختیاری هستند که زبانشان نه عربی است و نه بختیاری ولی به هر دو شباهت دارد. این روستا بعد از آب گیری سد گتوند، به زیر آب خواهد رفت، در حالی که مقبره ی ساکنان اولیه این روستا و همچنین پدران و مادران “شمس” های حاضر، در آن قرار دارد. به زودی لوکیشن هزاران خاطره محو خواهد شد.  

این آخرین عکس سفر سه روزه ی ماست که در منزل آقای شمس و در روستای شمس توسط دوربین مجتبی گرفته شده. از راست به چپ: مجتبی، آذر، خانم جهرمی، بنده، آقای شمس، آقای شمس (میزبان)، مهران.

پی نوشت: عکس ها از آذر صداقتی و مجتبی گهستونی

دیدگاه‌ها

  1. پریسا

    جناب آرش بالاخره تور چغازنبیل برگزار میشه؟؟؟ یا به خاطر جشن راهنمایان بهم می خوره؟؟؟
    ………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. مسوول برگزاری اون تور بنده نیستم.

  2. فهيمه

    سلام رسیدن بخیر
    من مدتیه با وبلاگتون آشنا هستم و مطالبتون را می خونم ممنونم که تجربیاتتون را در اختیارمون می گذارید . مطالب خوبی می نویسید . سئوالی دارم چطور می تونم از سفرهایی که شما مسئولیت تور لیدریشو به عهده دارید با خبر بشم ؟ آیا با آژانس خاصی همکاری دارید ؟ می خوام برای تعطیلاتم در نوروز برنامه ریزی کنم . . ضمنا”‌برای جشن روز راهنمایان هم پیش ثبت نام کردم هنوز خبری از ثبت نام قطعی و و اریز وجوه نیست …
    براتون آرزوی شادی و موفقیت دارم
    ………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. اگر از قبل در مورد تورهایی که بنده راهنمای او تور هستم اطلاع داشته باشم در این سایت اطلاع رسانی می کنم. فعلا با آژانس مارکوپولو همکاری می کنم. نوروز به یونان و ایتالیا می رم. ثبت نام شروع شده و باید به خانه جهانگرد رجوع کنید.

  3. ماندانا

    به استان ما خوش آمدید شما اینقدر زود میاید ومیرید که کسی نبینتتون
    ………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. لطف دارید.

  4. ماندانا

    سلام آقای نورآقایی امکانش هست موبایلتون رو داشته باشم که بتونم با شما تماس بگیرم یا نه ؟ اگه براتون مقدوره برام ایمیل کنید ممنون میشم.
    ……………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. شماره من: ۰۹۱۲۳۱۴۴۷۹۵

  5. ماندانا

    بازم سلام

    آقای گهستونی گفتند که سفر دوم برای کشف اثار خوزستان از ده اسفند شروع میشه آیا شما هم دراین سفر همراهی میکنید یا نه ؟
    ………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. در خدمت آقای گهستونی و بقیه دوستان خواهم بود.

  6. مهران

    چه شگفت انگیز است این سرزمین آریایی
    ………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. تو شگفت انگیزتری رییس.

  7. معصومه زینی زاده

    سلام استاد خسته نباشید،خوشحالم که اینبار باران و مه ،زیبایی طبیعت رومثل همیشه به شما و دوستان هدیه داد،و ناراحتم که یه فرصت عالی برای آموختن از شما رو از دست دادم.
    ………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. به امید دیدار.

  8. حامی

    سلام

    ۱. چه رنگین کمانیه اون اولی, فوق العاده است

    ۲. وه , زمستان … مه … گرگ , دلهره آور و وهم انگیزه , خیلی وقت بود این حس
    رو به زمستون نداشتم . یکی از زیباترین عکسهایی هست که گرفتی . خیلی
    مفهوم داره , لذت بردم . مرسی
    ۳. هوای بارونی همیشه مثل یه رویای خیسه …

    نگاهت مثل همیشه بی نظیر بود .
    …………………………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. در اولین عکس که رنگین کمان وجود نداره. به هر حال سپاس.

  9. مهناز

    سلام

    پرانرژی باشید.بازم عکسای قشنگی گرفتید .یه جای به اسم تنگ ابوالحیات توی جاده شیراز – اهواز خرابه های شبیهه عکس دومی وجود داره،همون که نیست؟بیشتر از همه ازعکس کره الاغها که آدمو یاد کارتون پرین میندازه واون سگ (اگه اشتباه نکنم)خوشم اومد.جاده گذشت زمان توی چهره اون آقا خیلی عمیقه ولی چشماش مهربونه.ممنون
    سلامت،موفق وشاد باشید.
    …………………………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. در مورد این عکس ها توضیح خواهم داد. این نوشته تکمیل خواهد شد.

  10. حامی

    “اصلاحیه”

    سلام . وقتی من این متن رو نوشتم فقط سه تا عکس
    آخر رو نمایش داده بودی . منظورم از رنگین کمان طیف
    و تنوع وسیع رنگ تو عکس بود آرش جان و سپاس از تو
    ……………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام و سپاس.

  11. مهشاد

    سلام خیلی خوشحالم که اومدید اینجا انشا الله موفق باشید
    خونه ی ما هم اندیمشکه اما مال اینجا نیستیم
    ………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام.

  12. مجتبی گهستونی

    آرش جان مرا شرمنده کردی. ما انجام وظیفه کردیم. از اینکه به یادمان بودی ممنون
    ……………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. ارادتمندم.

  13. الف

    دست گل شما درد نکنه از قر ار دادن عکسهای جدید و مطالب مفید در مورد انها.همیشه سرحال وپر انرژی باشی وغم ازشما دورباشه.
    ……………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. سپاس.

  14. هادي سعيدفر

    سلام آقای نورآقایی عزیز.روز ۱۵ بهمن به همراه خانواده پامنار بودیم نهار رو اونجا خوردیم . البته قبل از اونجا یه جایی رفتیم که بهش میگن پیر بانگ گو، تو مسیر لیوس بعد از باغچه بانه. چندتا عکس که گرفتن براتون ایمیل میکنم. مسیر بعدیم قبل از عید لیوس و بعد از عید آبشار شوی.
    بازهم به شهر من دزفیل بیاین! موفق باشین.
    ………………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. چشم.

  15. احمدی

    بسیار گزارش جالب و مبسوطی تهیه کرده اید. از خواندنش و به خصوص تصاویر آن خیلی لذت بردم. فکر می کنم بختیاری ها به مراسم سوگواری خود «چمر» میگن و به اون جایی که طاق رو درست می کنند «چمر گاه» و در واقع به اشعاری هم که در مراسم عزاداری می خوانند «چمر خوانی» گفته میشه … در بین اون ایلی که شما شاهد مراسم سوگواری شان بودید این اصطلاح رو به کار می بردند ؟
    ………………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. من درگیر فیلم برداری بودم و شاید نتونم به سوال های شما به درستی جواب بدم.

  16. آزاد

    سلام
    جالب بود. عکس مربوط به عزاداری مردهارو هم دوست داشتم اینکه راحت احساسشونو نشون میدهند، شایدم چون رسمه اینکارو میکنند بهرحال با فرهنگ رایج در عزاداریهای ما متفاوت است.
    از وقتی این گزارشهارو دیدم و هینطور سمینار خوزستان ، تصمیم دارم قبل از اینکه فرصت ازدست بره، برای یکبار به خوزستان سفر کنم و امیدوارم در سال آینده محقق شود
    …………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. بله، حتما قبل از ترک ایران خوزستان رو ببینید.

  17. مصطفی

    خیلی زیبا بود من اصلا از همچین مراسمی اطلاعی نداشتم فیلم خیلی زیبایی میشه حتما موفق باشید
    …………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. بله، خودم هم امیدوارم.

  18. رها

    باسلام واحترام
    ارش عزیز
    جالب بود.
    ………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. سپاس.

  19. آزاد

    سلام
    با توجه به وسعت خوزستان ، بنظرتون تورچند روزه بگیرم و اینکه تورهای مارکوپولو مناسب است برای این سفر یا اینکه خودم در چند شهر هتل رزرو کنم ؟
    و لطفا راهنمایی بدین در خرداد این سفر مناسب است یا موکول به پاییز شود بهتر است؟
    باسپاس
    ………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. تورهای خوزستان ۳ یا ۴ روزه است. تورهای ایرانگردی مارکوپولو بد نیست. خرداد گرمه. خودتون هم می تونید برید.

  20. سميه

    سلام
    میتونی این سفرنامه رو تو بخش میراث معنوی بگذاری.
    ……………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. جسارت چنین کاری ندارم قربان.

  21. طوبا

    سلام آرش
    دره ای که معرفی کردی خیلی جالبه. جون می ده واسه فرود. همین چیزاست که آدمو وادار می کنه تا بزنه به کوه و دشت به علاوه ی تنهایی های جانانه و چشم اندازهای بی پایان…
    …………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام.

  22. سميه

    منظورتو از جسارت نمی‌فهمم؟؟؟؟
    شاید منظور منو بد فهمیدی. منظور من بخش میراث معنوی سایتته.
    …………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. من منظورتو فهمیدم اما منظور من این بود که این گزارش در حد معرفی یک میراث معنوی نیست.

  23. سفر به فرهنگ ها

    سلام. در مراسمات عزاداری اقوام عرب ، و بختیاری در خوزستان ؛ سابقا در مجلس زنانه ؛ زنانی از فامیل ، که به آواها و نواهای محلی قوم خود آشنایی بیشتری داشته اند ؛ اشعاری حزین را برای بر انگیختن همدردی بیشتر در زنان عزادار و نتیجتا حصول همدلی بیشتر با خانواده ی متوفی ؛ می خواندند .

    اتفاقا ، در سایت انجمن مستندسازان خواندم مستندساز خوزستانی ؛ ماجد نیسی ، مستندی با نام “ملایه” را پیرامون موضوع حزین خوانی یک زن ساخته که باید کار جالب توجهی در حوزه ی مردم نگاری – قوم نگاری بنظر برسد.
    ………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. جالبه. دوست دارم بدونم موضوع چیه.

  24. ابراهيم

    با سلام من ابراهیم باقری پبدنی هستم. ممنون از عکسهای زیباتون ا ی کاش از سنگ قبر دو متری در قبرستان لالی میگرفتین حیف شد اما بازم به شما که هنوز به فکر بختیاری هستین .
    ……………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. ارادتمندم.

  25. ليلا.ج

    با سلام ،
    آقای نور اقایی حتما از را رابطه این شیرهای سنگی با آیین مهر اطلاع دارید. جسارتا چون گفته بودید در حال تالیف کتاب هستید یادآوری کردم.
    پاینده باشید.
    ……………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس.

  26. محسن بسحاک

    سلام وخسته نباشید . عکسهاتون بسیار زیبا بود .اگه پرتره ای از کاراتون که خودتون تایید میکنید رو برام ارسال کنید باکمال میل نقاشی میکنم که در سایتتون بذارید . سپاس از سایت خوبتونwww.boss-hak.com
    ………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. سپاس فراوان از لطف شما. به این موضوع فکر می کنم و باز هم تشکر می کنم.

  27. سیما سلمان‌زاده

    درود.
    من بارها به این یادداشت مراجعه کردم و آموختم.
    سپاس
    ……………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. ارادتمندم. لطف دارید.

  28. مریم ناوی

    سلام
    ممنون از مطلب بسیار جالبی که در مورد تندیس های شیر ارائه فرموده بودید. امکانش هست با ذکر منبع از عکس ها استفاده کنم؟
    …………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. بله، حتما.

  29. Masi

    واقعا حیرت آور بود!
    مسیر، مقصد، مراسم، شیرها، مردم …….

    حس و حال جاهایی که رفتین رو خیلی خوب می نویسین، شرح می دین و به تصویر می کشین.
    …………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. لطف دارید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *