۱- پادزهر: از “ایرانی باستان” pāti-ĵaөra ریشه گرفته. pāti پیشوند است و ĵaөra از gan به معنای “زدن” و “کشتن” آمده است. این واژه به زبان‌ عربی (فادزهر، بازهر) و از آن‌جا به زبان‌های اسپانیایی bezaar، پرتغالی bezoar، ایتالیایی bezzoar، هلندی bezoar، فرانسوی bezoar، انگلیسی bezoar، آلمانی bezoar و روسی bezoar رفته است. این رو هم …

۱- “بادخَن” یک واژه فارسی است که آن را “رهگذر باد” معنی کرده‌اند. اما “بادخن” از “خن” به معنای “خانه و “سرا” + “باد” ترکیب شده. بنابراین “بادخن” لفظا به معنی “خانه باد” است. به نظرم این واژه پارادوکس ایجاد می‌کند، زیرا باد به جهت این‌که باید در رفت و آمد باشد و پویا، نه …

۱- شاید فکر می کنید که واژه “فریبا” از “فریب” می آید و به معنی فریبنده است. خیر، اینچنین نیست. ریشه “فریبا” Pari-ābā (پری آبا) و به معنی “دربردارنده فروغ” است. همین جا هم بد نیست بدانید که یک معنی “آب” āb، “درخشندگی” است. بنابراین ممکن است رنگ “آبی” به نوشیدنی “آب” مربوط نباشد بلکه به …

تا حالا دقت کردید که در خیلی از میوه های ما، واژه “آلو” به کار رفته: آلو (هُلو) – آلوچه – آلبالو (که ظاهرا در اصل “آلوبالو” بوده و “آلوبالو” هم از “آلوی بوعلی” گرفته شده) – زردآلو – شفتالو – خرمالو پی نوشت: یک دسته با عنوان “زبان فارسی” در سایت درست کردم که …