۵

گزارش تصویری:

در وسط پارک شهر Banjarnegara دو درخت ۲۰۰ ساله دیده می‌شوند که نام محلی‌اشان Beringin است.

نام این پسر Dwi به معنای «دو» یا «دومی» است، جالب این‌که نام برادر اولش Eko به معنای «اول» یا «اولی» است. انگلیسی را خیلی خوب حرف می‌زند و بسیار خوش‌برخورد است. نام آن پارچه‌ای که بر روی دوشش انداخته Sarung و تقریبا شبیه همان پارچه‌ای (لانگی) است که بلوچ‌های ما بر روی دوششان می‌اندازند و چندین کاربرد دارد. این‌ها هم از این پارچه به عنوان زیرانداز و سجاده و … استفاده می‌کنند.

اسم محلی این میوه‌‌های بزرگ جلویی Durion، از گرانترین میوه‌ها و برخلاف پوست تیغ تیغی‌اش، بخش خوردنی آن بسیار خوشمزه است. پوستش به آناناس شباهت دارد و بخش خوردنی‌اش به انبه. من تا به حال میوه‌ای که داخل و خارجش این همه با هم تفاوت (از لحاظ خشونت خارجی و لطافت داخلی) داشته باشد، ندیده‌ام. خیلی‌ از دوستان نتوانستند طعمش را تحمل کنند. برایشان متاسفم.

داخل همان میوه‌ی بالایی

در این تصویر مردانی را می‌بینید که گونه‌ای از میوه‌‌‌ را از درختان کنده‌اند و بعد از جدا کردن در داخل سبد می‌ریزند. این میوه شبیه بلوط و بسیار خوش خوراک و اسمش Salak و به قول خارجی‌ها Snake fruit است. دلیل این ‌نامگذاری پوست این میوه است که به پوست مار شباهت دارد.

معماری خانه‌های روستایی منطقه‌ای که ما در آن هستیم به این شکل است.

مسجد جامع در نزدیکی محل کمپ ما

کارگران در طول مسیر مسابقه و در کنار رودخانه با مصالح بومی برای تماشاچیان نیمکت می‌سازند.

توضیح بالا

این پل تقریبا انتهای مسیر مسابقه است. موضوع جالب این است که موتورسوارانی که از این طرف پل به آن طرف پل می‌روند مبلغی را به عنوان عوارضی به پیرزنی که در یک طرف پل نشسته، می‌پردازند که احتمالا برای تعمیر و نگهداری پل مورد استفاده قرار می‌گیرد.

امروز روز دوم تمرین بود.

باران

بدون شرح

بعد از تمرین

 

پلاکارد مسابقه

بدون شرح

 

رستوران سنتی در شهر Banjarnegara: متوجه هستید که مشتری‌ها کفش‌هایشان را در می‌آورند.

غذای سنتی معروف به نام Bakso

در داخل برگ نارگیل، برنج «کته» می‌گذارند و در کنار غذا، آن را می‌خورند. نامش Kupat است.

دیدگاه‌ها

  1. ارش بکتاش

    سلام
    ممنون از این گزارشهای روزانه واقعا دقیق و جامع هستن من با اینکه نتونستم به مسابقات بیام ولی احساس می کنم الان با این تعریفات خیلی به کمپ نزدیکم
    به همه بچه ها از طرف من سلام برسونید
    به امید موفقیت تیم های آقایان و خانم ها
    راستی راجع به تمرین خانم ها هم اکه تونستید گزارش بنوسید
    ………………………………………………………………………..
    جواب: سلام و سپاس

  2. سوزان خدیو

    سلاااااااااااااااااااااااااااااااام،وااااااااااااااااااااااااای ممنون ،ممنون از اینکه با نوشتن گزارش و گذاشتن عکس های زیباتون هیجان رو به روحِ خستۀ یکی مثل من منتقل میکنین،امیدوارم بیش از حد بهتون خوش بگذره،بازم ممنونم، با دیدن نوشته ها و عکس های شما تا حدودی احساس میکنم که توی اون مکان ها هستم و اون آدم ها و هیجانات رو تجربه می کنم،خیلی خیلی خیلی خوش بگذره و شاد باشید.
    ………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام و سپاس

  3. پسر ایران

    همیشه دلم میخواست در سفرنامه هات از انچه که مینوشند و میخورند هم بنویسی اینبار به تصویر کشیدی. خیلی بهشت قشنگی رفتی .سلام مرا به دختر پسرهای ایران برسان

  4. vahidravesh

    درود برشما

    خیلی متشکرم از اینکه تمام زیبائیها را بگونه ای تجسم میکنی که احساس میکنم آنجا هستم.
    خوشحالم که بشما خوش میگذرد.

  5. نسرین شهریوری

    سلام ،وقت بخیر
    خیلی ممنون از گزارشهای داغ وتازتون وبیشتراز اون از توصیفهایی که به کار میبرید وباعث میشید ما بیشتر اون فضا رو درک کنیم. سفر بخیر
    ………………………………………………………….
    جواب: سلام و سپاس

  6. مهدي جم

    آقا من مسافر اندونزیم.از سایتتون خیلی استفاده کردم.واقعا ازتون ممنونم.شما از اون آدمای پر انرژی هستین که من خیلی دوس دارم.موفق باشین
    …………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. در سفر بهتون خوش بگذره.

  7. Masi

    این خطه از زمین میوه های پر آب و گوارایی داره

    به لطف “باران” …..

    همیشه از گزارش هاتون لذت میبرم، بدون اغراق، “همیشه” ….

    شاید چون اغلب سفر بروها، فقط کلیاتی که برای عکس گرفتن و ثبتش لازم دارن رو می بینن، یک نماد، یک لندمارک معروف اما در گزارش های شما تفاوتی هست….

    Detailes makes the difference.

    شما خداوندگار جزئیات هستین به باور من.
    ………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. زنده باشید. یاد می‌گیرم کماکان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *