وی

به دار کشیدی مرا

با تار موهایت

وانگاه

فرش شدم بر زمین

با نقشه‌ای از آن عرش تن‌باف

…………………………………….

مبادا خبر کنید آتش‌نشانان شهر را، در حریق لب‌ها

حتی اگر جهنم شود،

مائده‌های بهشتی سرو می‌شود، در میان آن آتش

با طعم توت و رنگ شاتوت

…………………………………….

دو برابر دوایم: من و وی، نی و می

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *