روزنوشت

سقوط

توسط در دوشنبه, آذر ۲۴, ۱۳۹۹

جمعی شده‌ایم
ذره‌بین به دست،
بی هیچ آینه‌ای.
به دنبال ایراد یک «او» می‌گردیم، بزرگش می‌کنیم ایرادش را و می‌سوزانیم خودش را.

۲
نوشته‌های مرتبط

دیدگاه‌ها

  1. Masi

    معرکه نوشتین استاد.
    بله ما بشری هستیم که فکر می کنیم در آتشی که از وجود آدمها برپا کردیم و سوزاندیمشون ، می تونیم حقارت ها و کمبودها و کاستی ها و رذایل خودمونو درون اون بسوزونیم!
    همینقدر سطحی و پلشت.
    ……………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. زنده باشید. سپاس که می‌خونید.

  2. لیلا

    سلام
    فقر درونی ما مردم زیاد شده با این کارها میخواهیم خودی نشان دهیم.
    روی فرهنگ ما مردم باید خیلی کار شود و فرهنگ سازی تازه و نو را شروع کنیم.
    ………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. موافقم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *