۱۲ سال می‌شود که اینجا می‌‌نویسم

این روزها در اندیشه تولید کتابی هستم با عنوان “اهل کاشانم”، کتابی که خود مقدمه شروع پروژه‌ای است با عنوان “اهل ایرانم”. در این راه چه بسیار افراد که در تلاشند و کنار هم ایستاده‌ایم. پیش‌تر پروژه “ایران ۱۰۰۱” را شروع کردم، آن هم با یاری همراهان و همکاران. از آن مجموعه کتاب “۱۰۰ میراث ایران” هم به فارسی و هم به انگلیسی و البته نه بدون ایراد، چاپ و منتشر شده است. برای نوشتن ۹ جلد دیگر در تلاشیم که امیدواریم بدون ایراد یا حداقل با ایرادهای کمتری تولید شوند و در دسترس ایرانیان و خارجیان قرار بگیرند.

از طرفی چند سالی هست که فصلنامه گیلگمش را با هر سختی و زحمتی که هست هم به انگلیسی و هم به فارسی با دو محتوای متفاوت تولید می‌کنیم. در زمان نوشتن این مطلب، در حال آماده شدن برای چاپ مجله فارسی شماره ۱۱ و انگلیسی شماره ۸ هستیم، تا چه پیش آید.

اما انگیزه نوشتن همراه با سفر کردن، سالهاست که در وجودم هست. از طرفی نوشتن و خواندن، یکی از لذت‌های عالی زندگی است، از سوی دیگر سفر کردن موضوعی است که این روزها همه از آن صحبت می‌کنند. هر دو سوژه‌های نوشتن و سفر که من از آن‌ها به تعبیر زنده یاد ایرج افشار، “قلم و قدم” یاد می‌کنم، وقتی که کنار هم و با هم هستند، بسیار عالی‌تر و جذاب‌تر می‌شوند. و چه بهتر که فقط راهی نباشند برای نمایش کاذب فرهیختگی.

این‌ها را گفتم تا یادی بکنم از نوشتن برای سفر و سفر برای نوشتن، که همین جایی که این نوشته را در آن می‌خوانید محملش بوده برای من، یعنی همین پایگاه اینترنتی یا سایت nooraghayee.com.

آنچه که انگیزه امروز “اهل ایرانم”، “ایران ۱۰۰۱” و یا فصلنامه گیلگمش را شکل داده، همه از اینجا شروع شد. اینجا من تمرین کردم؛ تمرین برای انگیزه داشتن یا انگیزه‌بخشی در میان ترس و تنهایی و ناامیدی، تمرین برای نوشتن تا یاد بگیریم کمی درست بنویسم، کمی خوب بخوانم برای اندکی خوب نوشتن، یا کمی سفر را مزمزه کنم برای ماندگاری یادگاری‌اش.

در همه روزهایی که دیگران از متن دورتر شدند و به تصویر نزدیکتر، من همراهی‌شان کردم اما نه به تمام و کمال. نتوانستم نوشتن را فراموش کنم، هرچند دیگر مثل سابق هم ننوشتم. دلیلش فعالیت‌های اجرایی بود و تنبلی و کمبود وقت که البته همه‌اش بهانه است و توجیه.

خلاصه اینکه، من در اینجا خودم را نشان دادم، بسیاری از خودم را اینجا گذاشتم تا همه ببینند. یقینا هم بد بوده و هم خوب. هم ناروا بوده، هم کم‌روا هم باروا. اما برای من شجاعت نوشتن مهم بوده و شجاعت پاک نکردن گذشته، هر چند که دیگر به آن ایده‌ها و اندیشه‌ها و عملکردهای خودم باور نداشته باشم. زیاد غلط نوشتم و غلط گفتم. زیاد اشتباه کردم و می‌کنم. اینها را انکار نمی‌کنم، اینها جزیی از وجود من بوده. اشتباه کرده‌ام و گاهی هم درست رفتار کرده‌ام، و این بستگی دارد به تعبیر امروزی ما از درست و غلط، برای امروز یا فردا.

۱۲ سال است که اینجا نوشته‌ام. با این نوشته که همزمان است با سالگرد افتتاح این سایت، ۲۹۵۴ متن بلند یا کوتاه، در بخش فارسی قرار داده شده، که به غیر از مواردی که ذکرشان کرده‌ام و تعدادشان نسبت به کل مطالب زیاد نیست، همه به قلم خودم است. تا به امروز ۲۷۰۲۶ کامنت یا دیدگاه برای مطالب این سایت نوشته شده که می‌شود حدود ۹ دیدگاه برای هر نوشته.

بخش انگلیسی سایت، چیزی نیست که بتوانم از آن یادی کنم. ارزشی ندارد و البته جای افسوس دارد.

همین.

دیدگاه‌ها

  1. امیر

    سلام

    یک ایراد تایپی:

    برای نوشتن بقیه ۹ جلد دیگر نیز در تلاشیم که امیدواریم بدون ایران یا حداقل با ایرادهای کمتری باشد.

    بدون ایران –> بدون ایراد

    موفق باشید
    ……………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام و سپاس. بله دیدم و اصلاح کردم.

  2. Masi

    سلام، ممنون که نوشتین، حتی اگر اون متن احساسی وعده داده شده ی قدیمی نبود و به یک نوشته ی ساده بسنده کردین.
    خوب کردین که نوشتین، نوشتن( نه هر نوشتنی، روزمره، احوالات خوب و بد) جرات و جسارت میخواد و گاهی همراه نکردن هر نوشته ایی با تصویر و عکس های رنگی هم توانایی میخواد!
    شما با سپید و سیاه کاغذ و قلم تصویر سازی می کنین ، میذارین احساس هر کسی برداشت خودش رو از قلم صرفا قلم شما بکنه، این آزادترین و زیباترین نوع نوشتن و تمرین ذهنی مخاطب هست.
    برقرار باشه اینجا، پر توان و پرانگیزه باشه قلم و قدم هاتون و ذهن ِ پر ایده و زیبا و چراغونیتون!🌿🙏🏻🍃🌹

    خیلی خوشحالم که اینجا رو پیدا کردم، تفاوت نوشته های شما با خیلی ها همین جسارت، شجاعت، عمق و زیبایی نگرشتون به پدیده ها و جزئیاتشه!

    قلمتون و نوع نگاهتون به این جهان رو دوست دارم . برقرار باشین آرش بزرگوار🌸
    همیشه بنویسین و این سایت رو زنده نگه دارین لطفا🙏🏻
    …………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. بزرگوارید و سپاس که همراه هستید.

  3. 39 ساله

    اتفاق خوب شهریور…💐🗻
    “هدفتان”را خوب باور کردین،موفقیت اتفاقی نیست،انتخاب است .
    باعث احترام و افتخارین.
    …………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. سپاس از شما. محبت دارید.

  4. سیما

    سلام و زنده باد شما
    اینجا هم باغ است و هم غار؛ می‌شناسیم، بیشتر خودمان را.
    باد می‌گیریم که یاد بگیریم.
    می‌خوانیم که بتوان نوشت، که از یاد نبرد، …
    زادروز این تبلور فرخنده🌹
    …………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. محبت شماست. ارادتمندم.

  5. مریم ناوی

    سلام استاد
    برای ما خوانندگان قدیمی هم اینجا محملی برای تورق خاطرات است.یک نوع دایره المعارف که هر گاه نیاز به اطلاعات دست اولی در مورد موضوعی داشتیم به اینجا رجوع کردیم. قلمتان نویسا و قدمتان استوار!
    …………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. محبت دارید. سپاس از شما.

  6. شکورا

    درود آرش بزرگوار
    از سر اتفاق به اینجا سر زدم و چه خشنودم برای این موضوع. یادش بخیر سال‌های زیادی اینجا دنبالت می کردم و بعد به ملاقات انجامید و آشنایی نزدیکتر.
    اینجا برای من محفل ادب و دانش ، فرهنگ و هنر بود.
    (چنان که اکنون پیج اینستاگرامت همین حکم را برایم دارد)
    گاهی برایت یادداشت می گذاشتم ولی نمی دانستم چه باید بنویسم که شوقم را خیلی بروز ندهم ادب را هم رعایت کنم و در میان نوشته های دیگران که اکثرا فرهیختگانی چون خودت بودند چیز نامربوطی از آب درنیاید.
    البته گاهی درازگویی هم می کردم ولی تو می خواندی
    و پاسخ می دادی . یاد باد آن روزگاران یاد باد…
    یک چیز را هم بگویم مطمئنا باز هم اینجا می آیم به خودم قول داده ام امسال بیشتر قدردان باشم قدردان هرچیزی و هرکسی و بیش از هرکسی قدردان تو !
    باید بدانی چون مایی وجود دارد که شاید حتی یک حرکت کوچک درخور هم نکرده ایم ولی مشتاقانه نوشته هایت را می خوانیم ایده هایت را دنبال می کنیم و پشتمان به اهداف و اعمال ارزنده ی تو برای ایرانمان گرم است.
    ارادتمند
    شکورا
    ………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام بر شکورا. ارادتمندم. سپاس از لطف و توجه و همراهیت. به امید روزهای بهتر

  7. لیلا

    سلام
    چه زود ۱۴ سال گذشت !!!
    بزرگ شده
    خوشحالم که هنوز مینویسی و سرپا نگه داشتی این سایت را و برایش زحمت میکشی.
    سایتت تبدیل به یک کتاب مرجع شده که آدم هر چی بخواد بهش دسترسی داره.
    آرش جان آدم ها حتما الخطا هستند نه جایز الخطا همه خطا و اشتباه میکنیم و این درستش هست که تا زنده هستیم اشتباه می کنیم و پشیمان نشویم خودش یک تجربه و زندگی است. شجاعت قابل تحسین هست.

    من که همه جوره دوستت دارم چون خود_ خود واقعی ات هستی.
    به تک تک سلولهایت ایمان داشته باش
    سلامت و شاد باشی همراه با آرامش
    …………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. زنده باشی.

  8. لیلا

    ببخشید اشتباه تایپی و خطای چشم است ۱۲ سال نه ۱۴ سال
    اثرات بجا مانده از کرونا هست
    خودت بی زحمت عدد را درست کن
    ………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. چشم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *