نمایش ادبی

اگر کارگردانی بخواهد تاریخ ادبیات ایران را بر روی صحنه نمایش بدهد، این‌گونه خواهد بود:

بازیگر همچون مولانا به رقص درمی‌آید،

در حالی‌که کوزهٔ خیام در دست دارد

و گل سعدی را درون آن

با شراب حافظ می‌پروراند.

دیدگاه‌ها

  1. سیما

    می‌ترسم؛
    گرچه هر چهار، شاهکارند و الگو
    با بت‌پرستی در حق برخی اجحاف کنیم.
    ………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. بله، احتمال داره.

  2. Masi

    فکر کنم رقصی که مولانا آرزوشو داشته، همینه…..به به …عاااالی بود.

    رقصی چنین میانه ی میدانم آرزوست ….
    ………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. شاید.

  3. لیلا

    سلام
    صبح ۳ شنبه ی تئاتر ادبی مجانی دیدم و لذتش رو جرعه جرعه چشیدم دمت گرم آرش جان
    روزم رو ساختی
    فقط من در این تئاتردنبال ساقی یا معشوقه می گشتم
    پیدایش نکردم
    ………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. سپاس. اون بخش خودش در ذهن شما تداعی شده. کار متن همین بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *