خيلی كوتاه، كمی ادبی شکارچی توسط آرش نورآقائی در شنبه, آبان 25, 1398 تفنگش که مریض میشد، دارویی به دهانش میریخت. باروت. بعد میبُردَش به صحرا، تا قِی کند. و قربانی کند پرندهی مهاجر را. نوشتهی قبلی نوشتهی بعدی نوشتههای مرتبط خيلی كوتاه، كمی ادبی دگر بار در آستانۀ بهار خيلی كوتاه، كمی ادبی برای آغاز زمستان ۱۴۰۲ خيلی كوتاه، كمی ادبی تو
سحر موسوی ۹ آذر ۱۳۹۸ در ۱:۲۷ ب٫ظ زیباست جمله تون و پرمفهوم. ………………………………………………………………………………………………………………. جواب: سلام. سپاس از اینکه مطالعه کردید.
Masi ۲۲ تیر ۱۳۹۹ در ۱۰:۰۱ ب٫ظ بافنده ی بی بدیل، ریسمان نامرئی می کشین بین چیزهایی که فکرشم نمی کنم بتونن بهم ربط پیدا کنن. واقعا ذهن وسیعی دارین. ………………………………………………………………………………………………….. جواب: سلام. محبت دارید.
لیلا ۱۹ دی ۱۳۹۹ در ۳:۲۷ ب٫ظ سلام چه شکارچی بی انصاف و بد ذاتی…. ……………………………………………………………………………………………………….. جواب: سلام.
دیدگاهها
زیباست جمله تون و پرمفهوم.
……………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس از اینکه مطالعه کردید.
بافنده ی بی بدیل، ریسمان نامرئی می کشین بین چیزهایی که فکرشم نمی کنم بتونن بهم ربط پیدا کنن.
واقعا ذهن وسیعی دارین.
…………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. محبت دارید.
سلام
چه شکارچی بی انصاف و بد ذاتی….
………………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام.