هر روز که میگذرد، بیشتر رنج میبرم، از اتفاقاتی که در اطرافم میافتد رنج میبرم. ازاینکه میبینم همچون ایوب، نسبت به بیماری اجتماعیامان بیخیال شدهایم و به بدترش هم راضی هستیم، خیلی زجر میکشم.
من منتقدم، اما نه همیشه. در واقع به نسبت انتقادهایی که همیشه دارم، امیدوار و خوشبین هم هستم. اما واقعا همهچیز یا بهتر بگویم، خیلی چیزها، اوضاع بدی دارند. گویی گرفتار نزول هولناکی هستیم و کسی هم ظاهرا دلش نمیخواهد بداند که چه شده و چه خواهد شد.
من زجر میکشم و دیگر دوست دارم سکوت کنم و بغضهایم را فرو برم.
حالا بدون اینکه خیلی به حرفهایم توجه کنید به عکس زیر نگاه کنید. هزاران معنی و تفسیر در آن نهفته است. بد و خوب. اما تفسیر هر کس به میزان سادهاندیشی یا ژرفاندیشیاش بستگی دارد.
همزمان با شب عید، صندوقهای صدقه هم اینگونه شدهاند.
دیدگاهها
vaghan khakbarsareshun konan,adam lal beshe behtare…
با سلام،
مطمئن باشید که تقریبا همه ،از اون نوجوان به ظاهر شنگول و بی خیال گرفته تا اون زن و مرد سالخورده و بیسواد ،همۀ این گرفتاریها،بدبختیها و دردها رو می بینن و از درون خون گریه میکنن.اما !!!!!!! .
با آرزوی سلامتی و موفقیت
هر که او آگاه تر پر دردتر….بین دانستن و ندانستن باید یکی رو انتخاب کرد و تفاوت آدما در همین انتخابه.کسی که دانستن رو انتخاب می کنه، رنج دانستن رو هم به جون می خره…اما ارزشش رو داره.فکر می کنم. به قول مولانا:
به صدف مانم خندم چو مرا درشکنند/کار خامان بود از فتح و ظفر خندیدن
در کشوری که دولت و نهادهای وابسته به دولت در نقش دلال و باجگیر ایفای نقش میکنند بعید نیست که مدیران خوش فکر؟! این نهادها با تحریک احساسات مردم راهکارهای نوین بازاریابی و مشتری یابی را تجربه کنند. میدانم که تمام بنگاههای خیریه دنیا با پول کمکهای مردم به نفع مردم فقیر فعالیتهای اقتصادی انجام میدهند اما این فعالیتها و درآمدزایی این موسسات توسط موسسات حسابرسی و بازرسی مالی کنترل میشود. اما واقعا کسی در ایران میداند چه بر سر صدقات مردم میآید؟ یکی از اساتید با نفوذ در دوران دانشجویی چندین بار در سر کلاس اعلام کرد که بنیاد برخی از صندوقهای صدقه را در نقاط پرتردد تهران کرایه میدهد! فکر میکنم همان آدمهای خوش فکر که گفتم آنها را زیر قیمت کرایه میکنند!!!
صادق و مهربان باشیم
اغلب کافی است
………………………………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. موافقم.
سلام
دیدی وقتی هی vpn عوض میکنی و وصل نمیشه یا مثلا بین نت خط و wifi سوییچ میکنی باز سرعت داغونه یا هی زیرنویس عوض میکنی و باز هیچ جوره هماهنگ نمیشه یه حس عاجز شدن به آدم دست میده؟؟ اون حس دقیقا حس زندگی کردن توی ایرانه.
……………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. بله، قبول دارم که حس عجز زیاد داریم.