تا خودم را پیدا کنم طول می کشد

از دمای ۱۵ درجه سانتیگراد به دمای ۴۰ درجه پرتاب شده ام.

البته موضوع دمای هوا نیست، این فقط نماد تغییراتی است که در جسم و جانم رخ می دهد و تحملش برایم سخت است.

به وقتی برای استراحت نیاز دارم، اما آنقدر ذهنم درگیر است که به هیچ آرامشی اجازه ورود نمی دهد.

دیدگاه‌ها

  1. مريم

    سلام-تازه شدین من 🙂
    چرا هنوز تو فکر پس لرزه های همایش استاد ستوده این؟
    ی وقتا به درد و الام روحی ادما گذشت زمان تسکین میده نه هیچی دیگه….
    …………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس.

  2. الهام منصور

    وقتی این چند روز آخر سایت رو باز میکردم و جای خالی شما به وضوح حس میشد حدس میزدم که نیاز به استراحت دارید
    امیدوارم این ذهن درگیر کمی مجال استراحت به شما بدهد تا دوباره قوای از دست رفته رو به دست بیارید
    تو مراسم روز جمعه جاتون خیلی خالی بود، خیلی دوست داشتم در جنب وجوش و شور و اشتیاق دوستان شما نقشی داشته باشم
    امیدوارم برای برنامه های بعدی من رو هم قابل بدونید
    …………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. در پروزه مهمان نوازی در خدمتتان خواهیم بود. سپاس از محبت شما.

  3. سعید

    ولی شما میتونی عالی باشی مثل همیشه 🙂
    …………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. لطف داری سعید جان.

  4. ♥☆ЯдНд☆♥

    درگیری ذهنت را بگذار پشت درب اتاقت
    در را ببند
    حتی قفل کن
    حالا تو ماندی و یک دنیا آرامش
    راحت دمی را بیاسا….
    …………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. اگر بشود …

  5. م.الف.گندم


    بیرون از این اتاق مکرر نرفته ام

    پرواز از این قفس به تماشا نمی کنم

    در کفش هام شوق سفر خاک می خورد

    پای سفر ندارم اگر پا نمی کنم

    چندیست نامه هام پر از بی نشانی اند

    یعنی خودم ، خودم را پیدا نمی کنم !

    این ماه ، باورم شده در خانه نیستم

    گیرم که زنگ هم بزنی … وا نمی کنم

    ” مهدی فرجی ”

    یادتان هست سهراب گفته بود گم شدن فضیلت بزرگی است . و من می گویم : پیدا شدن فضیلتی بزرگتر است
    …………………………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. سپاس.

  6. Masi

    آیا اینو در مورد خودتون می دونستین که در خیلی از برهه های زندگیتون عمیقا و شدیدا به استراحت نیاز داشتین، جوری که اینجا بارها و بارها نوشتینش اما به هیچ آرامشی اجازه ورود ندادین!

    من از درون مسئول و ذهن متعهد شما آگاهم اما هر بار که متنی ازین دست می خونم عمیقا قلبم به درد میاد که چقدر به جسم و روحتون سخت گرفتین همیشه .
    لطفا خوب باشین و سالم و لطفا مراقب خودتون باشین بیش از پیش.
    ………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس که همراه هستید و همیشه لطف دارید.

  7. لیلا

    سلام
    این جور مواقع موسیقی بی کلام را امتحان کن
    ……………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. چشم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *