خيلی كوتاه، كمی ادبی به صداقت درد ندیدم هرگز توسط آرش نورآقائی در چهارشنبه, آذر 23, 1390 روحم، و بوی هر دَم تازه، و این تازهدَم، تازیانه، پینوشت: این نوشته، نقطهی آخر خط ندارد، تنها ویرگولهایی برای تکرار، نوشتهی قبلی نوشتهی بعدی نوشتههای مرتبط خيلی كوتاه، كمی ادبی خواب و کودکی خيلی كوتاه، كمی ادبی تماشا خيلی كوتاه، كمی ادبی دگر بار در آستانۀ بهار
یک غریبه ۲۳ آذر ۱۳۹۰ در ۱۰:۱۴ ق٫ظ مثل کرگدن تنها باش و سفر کن …………………………………………………………………………………………………… جواب: سلام. فکر بسیار خوبیه.
علی میرفتاح ۲۴ آذر ۱۳۹۰ در ۰:۳۹ ق٫ظ زیباست ………………………………………………………………………………………………………… جواب: سلام. ارادتمندم.
بیرایکی ۲۴ آذر ۱۳۹۰ در ۲:۰۹ ق٫ظ “یک غریبه” ازت خوشم اومد. کامنتت خوشمزه بود و متفاوت… …………………………………………………………………………………………….. جواب: سلام. سپاس.
حامی ۱۷ دی ۱۳۹۰ در ۰:۳۶ ق٫ظ « روح ام , . . . بسا تاریکیِ دیرپایش را می خواهد، فهم نابودن، نهان بودن و معماوار بودنش را؟ زیرا می داند، چه را نیز به کف خواهد آورد؛ بامدادِ خود، رستگاریِ خود، سرخیِ سپیدهدمانِ خود را…» (فریدریش نیچه ــ از کتاب سپیدهدمان ) ……………………………………………………………………………………………………………………… جواب: سلام.
Masi ۸ بهمن ۱۳۹۹ در ۳:۵۰ ق٫ظ آدم ها عبارتند از حرف هایی که نتوانسته اند بهم بزنند با مکث های طولانی با نقطه های آخر خط که تازیانه است ….. ……………………………………………………………………………………………. جواب: سلام. سپاس.
دیدگاهها
مثل کرگدن تنها باش و سفر کن
……………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. فکر بسیار خوبیه.
سلام. چه تلخ شده!!
زیباست
…………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. ارادتمندم.
“یک غریبه” ازت خوشم اومد. کامنتت خوشمزه بود و متفاوت…
……………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. سپاس.
« روح ام , . . . بسا تاریکیِ دیرپایش را می خواهد،
فهم نابودن، نهان بودن و معماوار بودنش را؟
زیرا می داند، چه را نیز به کف خواهد آورد؛
بامدادِ خود، رستگاریِ خود، سرخیِ سپیدهدمانِ خود را…»
(فریدریش نیچه ــ از کتاب سپیدهدمان )
………………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام.
آدم ها عبارتند از حرف هایی که نتوانسته اند بهم بزنند
با مکث های طولانی
با نقطه های آخر خط
که تازیانه است …..
…………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس.