این غم و این آرزو

هر نقطه‌ای تمایل دارد به خط و هر خطی تمایل دارد به دایره تبدیل شود…

در صورتی‌که غمگین نباشد.

دیدگاه‌ها

  1. فرهنگيان

    سلام، وقت بخیر
    باید ،
    نقطه بودن را رها کرد ، خط بودن را تجربه کرد و به دایره نزدیک شد. خواه، با غم یا بی غم.
    فلسفه دیگر، بودن یا نبودن نیست! شدن یا نشدن است!
    موفق باشید

  2. Rasoul

    سلام آرش، امیدوارم خوب و سر حال باشی‌. دیشب آقای کاسیمن در مورد شما سوال کرد و یادت کردیم. خوشحالم که افراد تاثیر گذاری چون کاسیمن با کمک شما دید خوبی‌ نسبت به ایران پیدا کردن. امید که همینطور با انرژی به راهت ادامه بدی. دیدم در وبلاگت سیاسی مینویسی. دوست من کمی‌ با درایت حرکت کن. باور کن افرادی مثل شما در ۵۰ سالگی بیشتر بدرد ایران میخورن تا ۳۰ سلگی! امید که همیشه شاد باشی‌ .؛

    رسول بلژیک

  3. زهره

    جنتی کرد جهان را ز شکر خندیدن/آن که آموخت مرا همچو شرر خندیدن
    به صدف مانم خندم چو مرا درشکنند/ کار خامان بود از فتح و ظفر خندیدن
    چون به کوره گذری،خوش به زر سرخ نگر/تا در آتش تو ببینی ز حجر خندیدن
    زر در آتش چو بخندید،تو را می گوید/ گرنه قلبی بنما وقت ضرر خندیدن…
    اما این روزها غزل مولانا هم جادو نمی کنه…یاد این عبارت افتادم:” همیشه خواستن توانستن نیست،این را لاک پشتی می گفت که از میانه راه آهوشدن باز می گشت”

  4. سمیه

    دایره کاملترین شکل هندسی است به این دلیل که نه آغازی دارد و نه پایانی

    هر کدام از ما خطوطی هستیم که باید روزی دایره شویم و هیچ کس از این قاعده مستثنا نیست

    پس چه بهتر که این مسیر را با شادی طی کنیم زیرا که پایانش خوش است

    به قول حافظ شیرازی:

    با دل خونین لب خندان بیاور همچو جام

    نی گرت زخمی رسد آیی چو چنگ اندر خروش

  5. سیما سلمان‌زاده

    خیلی خوب بود
    ……………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. لطف دارید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *