امروز صبح مادرم با نوهاش و خواهرزادهی من که اسمش «ارشیا»ست، تلفنی حرف میزدند. مادرم مثل همیشه با هیجان و خوشحالی خاصی از ارشیا که به زودی هفت ساله میشود سوال میکرد و جواب میشنید و با هم میخندیدند.
ارشیا هم به مادرم و هم به من گفت که وقتی از خواب بیدار شده، متوجه لق شدن دندانش شده. مادرش هم به او فهمانده بود که دارد بزرگ میشود و ارشیا خوشحال بود. کلا این ارشیا موجود جالبی است. از آنجا که ارتباطش با من خیلی خوب است، به بر و بچههای محل خودش گفته که «آرش» صدایش کنند. جالب اینکه اولین کلمهای هم که یاد گرفت (قبل از بابا و مامان)، «دایی» بود.
اما موضوع لق شدن دندان ارشیا من را به دنیای اسطورهها برد و به یاد «آیینهای گذر» افتادم. بد نیست بدانید که برخی از زمانهای گذر عبارتند از: بارداری، زایمان، تولد، دندان درآوردن کودک، راه افتادن کودک، ختنه، بلوغ، ازدواج، مرگ. حتی مدرسه رفتن و سربازی رفتن و از این قبیل هم جزو زمانهای گذر قلمداد میشوند که برای هر کدام چه در ایران و چه در کشورهای دیگر، آیینهایی برگزار میشود.
حالا از این مقدمه استفاده میکنم و کتاب زیر را معرفی میکنم. این کتاب ارزش خواندن دارد و وقت زیادی هم نمیگیرد:
آیینهای گذر در ایران: بررسی تطبیقی آیینهای ایرانی در حوزههای فرهنگی و جغرافیایی، محمد اسدیان، تهران، روشنان، ۱۳۸۴، ۱۸۷ ص، مصور، ۲۳۰۰ ریال
دیدگاهها
سلام
این مطلبتون به دلم خیلی نشست حالا چرا؟ نمی دونم
دنیای بچه ها ساده و بی آلایش و پاک است . نه از نفرت نه قهر نه بدی و… خبری نیست.
ای کاش عکس ارشیا را همراه با این مطلب نشان میدادید. حتما ارشیا هم مثل شما میخواهد شود.
mishe inja begm salam? onja ke javab nemidin. mikhastam begam halalzade be daiish mire dige,mageh na? u ham hala ke etminan darin, hamon tori shodin
با سلام .
حکایت ارشیا هم مثل حکایت همۀ فرشته های زمینی جالب بود. خدا براتون حفظش کنه.
باآرزوی سلامتی و موفقیت
این کتاب باید جالب باشه. باید حتما بخرمش.
به ویژه درروستای ابیانه ٬این آیین هایی که نام بردید ٬جایگاه ویژه ای داشته ٬البته نمی دونم کدومشون هنوزبرگزار میشه؟ اگه شماازاجرای اونها در این روستا اطلاعاتی دارید ممنون میشم عنوان کنید…