آیا ایران جزو معدود کشورهای چهار فصل است؟

چند روز پیش، مصاحبه‌ای از «اصغر فرهادی» پخش شد که یک جمله‌اش (نقل به مضمون) این بود:

ما ایرانیان طوری شده‌ایم که گویی همچون یک پاندول در دامنه‌ای از «خودباختگی» تا «خوشیفتگی» به تناوب در حرکتیم.

من به شدت معتقدم که فرهادی گزاره‌ی درستی را مطرح کرده است. بخشی از این دامنه‌ی خودشیفتگی تا خودباختگی به شناخت ما از کشورمان -چه در موضوعات و مفاهیم مرتبط با طبیعت، چه مرتبط با فرهنگ- برمی‌گردد. تا جایی که من پای صحبت اقشار مختلف مردم نشسته‌ام -که برخی‌شان مدعی کتابخوان بودن و زیاد سفر کردن بوده‌اند- نادرستی اطلاعات یا کلیشه‌گی دانسته‌ها که گاهی ناشی از خودشیفتگی بوده است و گاهی ناشی از خوباختگی، را (در حد خودم) درک کرده‌ام و تشخیص داده‌ام.

یکی از اطلاعات نادرست در رابطه با کشورمان، این گزاره است که ایران تنها کشور، یا جزو چند کشوری است که چهار فصل دارند. حتی دیروز در یکی از اتاق‌های Room اپلیکیشن Clubhouse دوستی علاوه بر ایراداتی که به اطلاعات نادرست دیگران گرفت، خودش چنین اذعان کرد که ایران و هند و آمریکا تنها کشورهایی هستند که چهار فصل دارند.

هرچند همیشه به این گونه اطلاعات کلیشه‌ای که بعضا به عنوان یک مقوله‌ی علمی ارائه می‌شوند شک دارم، با این حال از دیروز کلی در اینترنت جستجو کرده‌ام تا کمی بیشتر در این مورد بدانم. جالب این است که سایت‌های گردشگری و خبری ایرانی بیش از هرسایت دیگری از کشورهای دیگر، بر روی این موضوع تمرکز داشته‌اند که ایران را کشور منحصر به فرد چهار فصل معرفی کنند. ولی سایت‌های بسیاری هم بودند که فهرست طولانی از کشورهای دارای چهار فصل ارائه کرده‌اند.

با این حال، سخن من این است که سرزمین ایران اقلیم متنوعی دارد و چهار فصل مجزای بهار، تابستان، زمستان و پاییز در آن قابل تشخیص است، اما این یک ویژگی منحصر به فرد نیست.

شکل زیر نشان می‌دهد که تقریبا نیمی از مساحت کره‌ی زمین چهار فصل را به خودش می‌بیند (ناحیه‌ی سبز) و در این مساحت، کشورهای بسیاری قرار گرفته‌اند.