نقش جهان، آن فرش جادویی است که عرش را قاب گرفته؛ مستطیلی که بستر تماشای صحنهٔ پردهٔ آبی آسمان است. برعکسِ سالنهای سینما که در آن تماشاگران، پردهٔ آسمان را وامینهند و به پردهٔ نمایش فیلم پناه میبرند، نقش جهان، تو را از زیر سقف باریک تاریک بازار به پردهٔ پهن روشن پر از راز …
نام بزرگترین و زیباترین میدانی که در زمان صفویان، اولین حکومت شیعی ایرانی، بنا شد، “نقش جهان” است. “نقش جهان” یک مفهوم رمزآلود با معانی مذهبی، فلسفی و اسطورهای دارد.