نوشتن، مثل راندن موتور سیکلت است!
نوشتن میتواند هم هنرنمایی باشد، هم خطرناک؛ مثل وقتی که با موتور تکچرخ میزنی.
نوشتن شبیه حس خنکای خوشایند بادی است در اثر حرکت موتور به صورتت میخورد؛ لذتبخش و هیجانانگیز. در عین حال وقتی میرانی، آفتاب و باران را هم باید بپذیری بدون هیچ حفاظی. پس وقتی مینویسی سوزش نقد را هم به جان میخری.
نوشتن گاهی راندن همان موتور در شب است که چراغش راه را روشن کرده.
نوشتن مثل راندن است ولی باید بدانی کجا دنده عوض کنی، کجا ترمز کنی.
خلاصه اینکه میشود از واژه سواری گرفت، ولی شاید بلغزی و به زمین هم بخوری.