خيلی كوتاه، كمی ادبی دو متن برای شبها و دلتنگیها توسط آرش نورآقائی در پنجشنبه, دی 15, 1401 شب که تشریفش را میآورد،تشویش میشود و شور میزند دلم.او تشویق میشود و نمک میزند به زخمم. …………….. خانۀ دلم تاقچه ندارد.قاب سرشکستهٔ خاطرهدر کف ذهنم،دستوپا گیر شده است. نوشتهی قبلی نوشتهی بعدی نوشتههای مرتبط خيلی كوتاه، كمی ادبی خواب و کودکی خيلی كوتاه، كمی ادبی تماشا خيلی كوتاه، كمی ادبی دگر بار در آستانۀ بهار
سیما ۱۶ دی ۱۴۰۱ در ۲:۰۸ ب٫ظ همهمون نمکگیر شبایم؛ با پای خود به رختخواب میریم. حجمِ سیاهِ آه از دودکش دلم، سرمهی چشمم شده. ……………………………………………………………………………………………………. جواب: سلام. چه زیبا!
مينو ۱۶ دی ۱۴۰۱ در ۳:۳۵ ب٫ظ سلام ان شاءالله همیشه سلامت و شاد باشید ……………………………………………………………………………………………………. جواب: سلام. همچنین شما.
لیلا ۱۷ دی ۱۴۰۱ در ۶:۱۲ ب٫ظ سلام چه کسی باور میکند که “عمر خاطره” بیشتر از “عمر زخم “است. غاده السمان ………………………………………………………………………………………………….. جواب: سلام. سپاس.
مهناز صفری ۱۸ دی ۱۴۰۱ در ۳:۵۹ ب٫ظ سلام و احترام شب هجوم خاطرات ،با اندکی تاریکی . … …………………………………………………………………………………………………. جواب: سلام.
دیدگاهها
همهمون نمکگیر شبایم؛ با پای خود به رختخواب میریم.
حجمِ سیاهِ آه از دودکش دلم، سرمهی چشمم شده.
…………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. چه زیبا!
سلام ان شاءالله همیشه سلامت و شاد باشید
…………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. همچنین شما.
سلام
چه کسی باور میکند که
“عمر خاطره” بیشتر از “عمر زخم “است.
غاده السمان
…………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. سپاس.
سلام و احترام
شب هجوم خاطرات ،با اندکی تاریکی . …
………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام.