«دادار» dā.dār یکی از نامهای خداوند در زبان فارسی است که از ریشهی dā به معنی «نهادن»، «وضع کردن»، «برپا ساختن»، «برقرار کردن» و همچنین «آفریدن» است.
همچنین dā ریشهی واژه «داد» به معنای «راستی»، «عدل» و «عدالت» هم هست.
در کتیبهی بیستون، ۷۳ مرتبه فعل dā تکرار شده که در مجموع میشود ۳۹٪ فعلهای به کار رفته در این کتیبه. این فعل بیشترین تکرار را در میان فعلهای این کتیبه دارد و جالب اینکه جزو معدود افعالی است که به شاه (داریوش) نسبت داده نشده.
این فعل گویی چنان مقدس است که تنها اهورامزدا قادر به انجام آن است. تحلیلهای معناشناسی نشان میدهد که این فعل به معنای «آفرینش و مهیا ساختن برای نخستین مرتبه» است.
گفته میشود داستان آفرینش بخش مهمی از اعتقادات هخامنشیان را شامل میشده. ۲۳ کتیبهی هخامنشیان با داستان آفرینش آغاز میشود.
…………………………….
۲- پژوهشها بیان میکنند هدف غایی هخامنشیان بازگرداندن کمال آغازین به زمین بوده، درست زمانی که آفرینش اولیه صورت گرفته.
۳- معنی و مفهوم نوروز نیز، توجه به آفرینش دوباره است. نوروز غایت اسطورهی نوزایی در اندیشهی ایرانیان است.
۴- نوروز نزدیک است. به قول حافظ:
«فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم.»
دیدگاهها
عجب موهبتی است این یادداشتها در این روزها.
…………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. سپاس از شما.
سلام تو بعضی از روستاهای شهر ما به دیوار دور هر خانه یا همان حریم «دای » گفته می شود .
……………………………………………………………………………………
جواب: سلام. چه جالب.
چقدر دانایی و مطالعه و حال خوب درون سطرهای این نوشته هست…….شما هم دست به آفرینش زدین .
…………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. زنده باشید.
سلام
تو خود آفرینش هستی.
معجزه هم هستی.
………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. محبت دارید.