غزل سحری

در هر سَحَر

پیکر واژه‌هایم را 

با گلاب دوآتشهٔ قمصر 

تطهیر می‌کنم

و با جامهٔ پاکیزۀ سَرگل زعفران قاین

می‌پوشانمشان،

وانگاه غزلی می‌سرایم برایت

شاید که سِحر شوی به رنگ و بویشان!

دیدگاه‌ها

  1. سمیرا

    صباح الخیر زد بلبل کجایی ساقیا برخیز

    از حافظ

    این غزل آمد در یادم 😊
    …………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. سپاس.

  2. نیکو

    سلام،
    غزلی می سرایم، تا دیگر پی نشانی از سِحرِ رنگ و بوی حنا نباشم.
    ………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. زنده باد شما.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *