۲۳- Walk 21

مطلبی که در ادامه می نویسم، شاید هیچ ربطی به روند سفرنامه نداشته باشد، هرچند بی ارتباط هم نیست.

درواقع همانطور که خبر مطرح شدن حمایت از یوز در زمان برگزاری جام جهانی توسط تیم ملی ایران در رسانه ها را جزیی از سفرنامه قلمداد کردم (http://nooraghayee.com/?p=21713)، این موضوع را هم به “سفر ۲۹ روزه به اروپا” پیوند می دهم.

نمی دانم خوانندگان محترم با پروژه Walk21 آشنا هستند یا نه؟

از آنجا که نشنیده ام و ندیده ام (البته این دلیل بر نبودن نیست) در این مورد (منظورم در ایران است) صحبت کند یا بنویسد، احتمال می دهم این پروژه ی بسیار جالب توجه در ایران شناخته شده نباشد.

به هر حال، بنده هنگامی که برای موضوع “گردشگری خلاق” جستجو و مطالعه می کردم و در پی آن در این اندیشه شدم که در سال آینده (۱۳۹۳) همایش گردشگری خلاق با محورهای شبکه شهرهای خلاق را به عنوان سومین بخش از سه گانه ای که در ذهنم داشتم را برنامه ریزی کنم (دو بخش اول عبارت بودند از: ۱- جشنواره سفرنگاری، ۲- همایش گردشگری ادبی) با پروژه Walk21 آشنا شدم.

این را تا اینجا داشته باشید…

اما در ادامه…

در نوشته قبلی (شماره ۲۲) ذکر کردم که از “برلین” به “کپنهاگ” خواهیم رفت (در زمانی که این متن را می نویسم هنوز در برلین هستیم). در این لحظه می خواهم عرض کنم، برای بنده که به “گردشگری ادبی” بسیار علاقمندم، یکی از هیجانات این سفر دیدار از مجسمه “پری دریایی” خواهد بود که بر اساس داستان “هانس کریستین اندرسن” ساخته شده است، چراکه دیدار از این مجسمه را با “گردشگری ادبی” مرتبط می دانم. اما دلیل دیگری که هیجان دیدار از “کپنهاگ” را برای بنده افزایش می دهد، قدم زدن در شهری است که در سال ۲۰۰۴ میزبان کنفرانس Walk21 و یکی از موفق ترین کشورها در اجرای این پروژه بوده است.

هرچند بنده قبلا در “مونیخ” که کنفرانس ۲۰۱۳ در آن برگزار خواهد شد، در “بارسلونا” که کنفرانس سال ۲۰۰۸ در آن برگزار شد، “ملبورن” که کنفرانس ۲۰۰۶ در آن برگزار شد و “زوریخ” که کنفرانس سال ۲۰۰۵ در آن برگزار شد، بوده ام و در این شهرها قدم زده ام، اما در آن زمان با این پروژه آشنایی نداشتم.

فکر می کنم، منظورم روشن شد…

و اگر نشده…

می خواهم بگویم نه تنها اشتیاق دیدن “کپنهاگ” را برای اولین مرتبه دارم، بلکه به شدت علاقمندم تا این شهر را از دیدگاهی مورد بررسی قرار دهم که برای اجرای “همایش گردشگری خلاق” ایده هایی در ذهنم شکل بگیرد.

امروز به این موضوع می اندیشیدم که چگونه می توانم هر هفت عنصری که به “شبکه شهرهای خلاق” مرتبط می شود (ادبیات، فیلم، موسیقی، صنایع دستی، طراحی، هنرهای رسانه ای، هنر و علم مربوط به خوراک) را در یک پروژه Walk21 تعریف کنم.

پیشنهاد می کنم برای آشنایی با “گردشگری خلاق” و “شبکه شهرهای خلاق” نوشته ای کوتاه را در آدرس زیر مطالعه کنید:

http://nooraghayee.com/?p=18360

قابل ذکر است که ترجمه کامل این پروژه یونسکو با همکاری خانم “ماندانا علیزاده” انجام گرفته که به زودی در دسترس علاقمندان قرار خواهیم داد.

و اما از آنجا که ننوشتن اتفاقات و مستندنگاری نکردن وقایع از طرف هموطنانم، بنده را بر آن داشت تا ایده ی “جشنواره سفرنگاری ناصرخسرو” (برای اینکه بیشتر بنویسیم و مستند کنیم) را با همکاری دوستانم عملی کنیم و شعار آن را “همراهی قلم با قدم” ذکر کردیم، اکنون بر این تصمیم هستم که هموطنانم را به “قدم زدن” تشویق کنم. این قدم زدن باید در شهرها اتفاق بیافتد و از این منظر شهرها باید مکانی برای پیاده روی باشد نه برای اتومبیل سواری.

حالا موقع آن است که بگویم، کل پروژه Walk21 همین است. در این پروژه “راه رفتن” به عنوان یکی از راه های سفر کردن مطرح شده است. و همچنین “قدم زدن” را برای توسعه پایدار و سلامتی مفید دانسته اند. یکی از فواید قدم زدن ارتباط فیزیکی آدم ها با یکدیگر است که متاسفانه این روزها با رشد فضاهای مجازی رو به کاهش است.

در این لحظه به این بیندیشید که بر اساس المان های شبکه شهرهای خلاق، طراحی شهری را برنامه ریزی کنیم که بتوان در آن قدم زد و لذت برد و از نکبت ترافیک رها شد. قطعا این اتفاق خوشایند خواهد بود.

فکرهایی در سرم دارم که باید اجرایی شوند…

از آنجا که به فراوانی آفرینش اعتقاد راسخ دارم و این باعث می شود که ایده ها را در ذهنم زندانی نکنم، از علاقمندان دعوت می کنم برای اجرایی شدن این ایده پیش قدم شوند.

برای مطالعات بیشتر می توانید به سایت http://www.walk21.com مراجعه کنید.

پی نوشت:

۱- در این سفر بسیار با مسافرانم قدم زدیم و فکر می کنم بسیاری از آنها لذت قدم زدن در شهرهایی که قدم زدن در آنها خوشایند است را تجربه کردند.

۲- به نظرم یکی از دلایل سلامتی و عمر صد ساله “استاد منوچهر ستوده” راه رفتن و راه رفتن و راه رفتن (مخصوصا در سفرها) بوده است.

۳- این را هم در رابطه با walk21 ببینید: mindmap

دیدگاه‌ها

  1. سارا ذوالقدر

    سلام
    بسیار بهره بردم.فکر کنم پیاده روی در سفر لذت بخش ترین بخش سفر باشه…

    فکر کنید تهران بشه یکی از مقاصد گردشگری خلاق که شامل این رشته هاست:
    -ترافیک کشنده (تمام ساعات روز از هفت صبح تا دوازده شب)
    -خیابانها و کوچه های زشت همراه با مناظری از ساختمان های بی قواره
    -گرد وغبار در تابستان
    -وارونگی هوا در پاییز و زمستان و آلاینده های بنزین های ارزان قیمت خارجی و ناسالم داخلی
    -پارازیت موجود در فضا در تمام طول شبانه روز
    -آلودگی صوتی
    برای خودمون متاسفم
    …………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. از قضا به تهران فکر می کنم. اگر این پروژه نتونه به تهران و شهرهایی شبیه به تهران (البته در دراز مدت) کمک کنه، خیلی به در بخور نیست.

  2. مهدیس

    خیلی چیز جالبی بود، چقدر زیبا تونستند پاسخ گفتن به یک نیاز رو برنامه ریزی کنند. واقعاً گردشگرای الان به چیزی بیشتر از بازدید از موزه ها و اماکن تاریخی احتیاج دارند. هر وقت برنامه ریزی سفر می کنیم همکارام اصرار دارن که توی دو روز بریم کاشان و نایین و انارک رو ببینیم بعد هم بدو بدو برگردیم تهران. همش اعتراض میکنم کاشان که فقط خونه طباطبایی ها نیست، اجازه بدیم کمی در کوچه پس کوچه هاش قدم بزنند، کمی در کنار اون درخت توتی که شاید روزی امیر کبیر ازش توت می خورده بایستند و تامل کنند. تبریز که دانشجو بودم یکی از دلپذیری هام این بود که غروب های دلگیر زمستون مسیر دانشگاه تا راسته کوچه و بعد خانه مشروطه رو پیاده برم، به آدم هایی که برای آزادی ایران از این خطه برخاستند فکر کنم، گاهی مسیرهایی رو که بلد بودم می پرسیدم همچین که متوجه می شدند مسیرم سمت خانه مشروطه هست شروع می کردند به نقل هر انچه که از داستان مشروطه می دونستند، با آب و تاب فراوان هم نقلش می کردند، حس می کردی روح ستار خان و باقر خان هنوز در این آدم ها زنده هست. این رو حتی یک خانم لهستانی هم بعد از یک بازدید سه روزه از تبریز به من می گفت. خوب تصور کنید ادم ها رو فقط ببریم خانه مشروطه و برگردونیم در راه چی می بینند؟ یک مشت ادمی که دارن تو بازار اینور و اونور می دوند و از زور خستگی صورتشون سیاه شده و احتمالاً فکر می کنید هیچی از تاریخ سرشون نمی شه! خیلی پروژه جالبیه.
    ………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس از مطالبی که نوشتی.

  3. بهزاد

    باسلام و البته خدا قوت.
    واقعا قدم زدن و پیاده روی نعمتی است. از تجربه شخصی بگویم که کمر درد مزمنی که چند ماه پیش بقول معروف “ما را انداخت” با پیاده روی مستمر. بهبود پیدا کرد. در تکمیل سخنان شما بیفزایم که اساسا پیاده روی و قدم زدن، در واقع انجام یکی از مهمترین غرایز و رفتارهای طبیعی ما( به مثابه یک گونه) است: شناخت زیستگاه. اما چنان این زیستگاه را با نادانی، حرص و بی سلیقگی پُر کرده ایم که جایی برای آن رفتار طبیعی نمانده است.
    ………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس.

  4. فرشته

    من تابحال اسم پروژه رو نمی‌دونستم، ولی این روش همیشگی من در سفر بوده و معمولا از وسایل نقلیه استفاده نمی‌کنم. به عنوان کسی که لااقل تو شونزده هیفده‌ تا پایتخت جهان قدم زده باید بگم راه رفتن در تهران برام آزاردهنده نیست و فکر نمی‌کنم برای شروع هر کاری باید کامل و بی‌نقص بود. مشکل آلودگی هوا خب مشکل خیلی کشورها هست، مثلا مکزیکوسیتی و سانتیاگوی شیلی بخاطر موقعیت جغرافیایی‌شون با مشکلات مشابهی روبرو هستند. اما چیزی که توریستها رو از تهران فراری می‌ده و به اصفهان و یزد و شیراز می‌فرسته تنها زشت بودن ساختمونها نیست، بلکه اصرار تهرانی‌ها برای نشون دادن اینکه «ما خیلی شبیه کشورهای پیشرفته‌ایم، هیچ هم عقب مونده نیستیم» هست. تهران جذابیتی برای توریستها نداره. نهایتا بتونن از بازار بزرگ دیدن کنن و خوششون بیاد، وگرنه اونها برای دیدن ایران میان، نه تماشای یه کپی شترگاوپلنگ از شهرهای خودشون. با اینحال فکر می‌کنم اگر مسیرهای پیاده‌روی با کمک تورلیدرهایی که تجربه‌ی راهنمایی گردشگر ایرانی و خارجی رو دارند تعیین بشن میشه پروژه‌ی قابل انجامی رو هدایت کرد و به پایان رسوند.
    درباره‌ی گردشگری خلاق در مورد تهران بالاخص هم میشه روی تئاترهای تهران تمرکز کرد. در کنارش تعزیه و مراسم سینه زنی ماه محرم رو داریم. شاید با این راه نقالی هم بتونه دوباره به صحنه‌ برگرده بتونه به عنوان تئاتر سنتی مطرح بشه و کلن با یه مقدار مدیریت و برنامه ریزی میشه تئاتر شهر تهران رو از این جایگاهی که هست بالاتر برد، و وقتی تهران به عنوان شهر تئاتر ایران مطرح بشه مطمئنا مخاطب خاص خودش رو جلب خواهد کرد.
    ببخشید پرحرفی کردم.
    ………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. زنده باد.

  5. خاطره

    خیلی لذت بردم از این ایده شما چون مدت هاست این ایده رو در سر دارم اما هرگز ایده هایم عملی نمی شود و تنها به صورت یک ایده ذهنی میمونه و مدتها بعدش میفهمم که یک نفر دیگر بالاخره این ایده رو عملی کرده و اون موقع است که خوشحال میشم که این ایده منم بوده.
    من خودم شخصا چندین ماه است که برای خودم و خانواده ام همچین توری را تعریف کردم در شیراز و عملی کردم.
    و شخصا میفهم که لذت قدم زدن در هر شهری چه حسی دارد.
    ………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. موفق باشید.

  6. رئوف

    dorooooooooood
    besiar moshtagh didareat hastam va deltang didarat…..

    rooi in zamine meghdari andak tajrobe kardeam va omidvaram dar didari hozoori ba ham gap bezanim…

    digar inke omidvaram dami taze dar kalbod nahif sazman miras ba hozoor beheshti va hojat damide beshe…(nemidanam khabaresh ro dari ya na …)

    vali fek konam ba hemayat haye bishtari movaje gardim….ta che shavad
    ………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. ارادتمند رئوف بزرگوار. مشتاق دیداریم قربان.

  7. آناهیتا

    سلام . این مقوله در گردشگری شهری بسیار به نوعی بدون ذکر دقیق راه رفتن بررسی شده و البته در رشته برنامه ریزی شهری نیز در مقوله های شبیه این بررسی شده و می شود . ولیکن به دلیل کمبود دانش آموختگان گردشگری ،ارتباط بین این رشته ها خوب انجام نشده است . حدود ۳۰ مقاله و پایان نامه را در خصوص برنامه ریزی شهری وگردشگری شهری مطالعه نمودم .والبته می توان برای تهران در برخی مناطق فضای بسیار جالبی را برای این منظور ایجاد کرد . در منطقه دوازده ،تحقیقاتی انجام شده است .
    ………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. موفق باشید.

  8. حمید جوادنیا

    سلام . از مطلب گردشگری بصورت قدم زدن در شهر بهره بردم و برای آشنایی بیشتر به آدرسهایی که ارائه فرمودید مراجعه خواهم نمود چنانچه در برنامه های تور های داخلی و خارجی این موضوع تبلیغ و اجرا شود فواید زیادی دارد که برخی از دوستان توضیح دادند.
    منهم شخصا” به اینکار علاقمندم و در سفرهای گردشگری علاوه بر بازدید از آثار تاریخی و جاههای گردشگری و دیدنی جهت آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم مردم محل حتما” گشتی در بازار سنتی و مرکز شهر می زنم و اگر کسی هم همراهی نکند به تنهایی اینکار را انجام میدهم و از اینکار لذت می برم و اصولا” در سفر حیفم می آید وقتم را به استراحت و خواب صرف کنم.
    امید دارم این طرح پیشنهادی در برنامه های گردشگری کشورمان نیز عملی شود و لیدرهای محترم نیز به کا ر برند
    عمرم گهی به هجر و گهی در سفر گذشت
    تاریخ زندگی همه در دردسر گذشت
    گو یند اینکه عمر سفر کو ته است و من
    دیدم که عمر من از سفر زود تر گذشت

    پاینده و تندرست باشید
    ………………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. ارادتمندم و سپاس از توجه شما.

  9. ا گ

    سلام. گردشگری پیاده روی عالیه محشره …
    ……………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. بله، خوب.

  10. Masi

    این پروژه و ایده ، این روزها به درد بیشتر دردهامون میخوره…..یعنی اسمش پیاده رویه و اگر بشه واقعا با یک تیر چند نشون زدنه!
    ……………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. سپاس که مطالعه کردید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *