یلدا

یلدا، یادآور جنگ‌ میان یأس و یقین است،

یادآور نبرد میان یورش شب با یاوران نور.

یلدا، یادگار یزدان است؛ یاد زایش یاری ناپیدا که از دل تاریکی، به نرمی می‌روید.

یلدا، یعنی یک نفس بلند زمین، که زیر یخ، هنوز زنده است و در ژرفای خاموشی خویش، رؤیای روییدن را آرام می‌پرورد.

یلدا، یعنی باور بی‌هیاهوی خاک به خورشید.

یلدا، یاد می‌دهد که زندگی گاه باید آرام بایستد تا او با فروتنی یک سپیده از راه برسد. 

یلدا یعنی ارزش یک‌ نفس، یک‌ قدم و یک‌ امید، در درازای شبی که بی‌پایان نیست.