بوشهر


با هر ضربهٔ دَمام، موجی برمی‌خیزد از خلیج فارس تا لِنجی را سُر بدهد به سمت بوی شهری که بوشهر است نامش.
در این سرزمین دل‌وار، از زبان همهٔ بندری‌های سردار، چه در دشتستان و تنگستان، چه در انارستان و نخلستان، نوای شروه شنیده می‌شود.
در این دیار جم، هیچ بندری در هیچ نبردی دربند نخواهد ماند. اینجا جنوب است، رها کن روحت را از بالای کوه درنگ تا بستر دشت پلنگ.
ایران است دیگر، آب مَشک عشایر کوهستان به هوای صفای ساحل نشینان هوایی می‌شود در نی‌انبان، تا برقصد تا برقصاند.

دیدگاه‌ها

  1. Masi

    قلمتون می رقصه، موزون و شیرین
    می رقصونه، دلبرانه و پر کشش

    بعد از خوندن این ملودی! انگار از سمت دریا نسیمی به صورتم خورد ….روحم رو رها کرد.
    ……………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. خوشحالم که حس خوبی داد بهتون.

  2. لیلا

    سلام
    ایران است دیگر، آب مشک عشایر کوهستان به هوای صفای ساحل نشینان هوایی میشود در نی انبان، تا برقصد تا برقصاند
    عالی نوشتی
    من مردمان جنوب رو خیلی دوست دارم زود خو میگیرند با دیگران و با اون لهجه قشنگ و گیراشون

    بر عکس ما اصفهانی 🙁😔🤕
    …………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. زنده باشی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *