مریوان، شهری که در آن زندگی با افسانه در آمیخته است

اگر یک مرد کرد با لهجه کردی و با افتخار، نام این شهر را بر زبان جاری سازد، لرزش غریبی را در ته دلت حس خواهی کرد. شهری کوچک با روحی بسیار بزرگ، لطیف و در عین حال پر ابهت. یقین که دوستش خواهی داشت. نامش مری…وان است.

مریوان شاعر دارد و افسانه دارد. نزدیک مرز است، با اورامان شگفت انگیز فاصله‌ای ندارد، دریاچه‌ای درون جوش و به غایت زیبا دارد. مریوان شهر زیبای کردستان است.

از سنندج، مرکز کردستان تا مریوان حدود ۱۲۵ کیلومتر راه است. راهی سخت و البته زیبا که هم تاوان و هم نماد دسترسی به این سرزمین است. راهی که در حدود سه ساعت طول می‌کشد.

در میان راه روستای “نوگل” (نگل) قرار دارد. همان روستایی که عشق مردمش قرآنی است که در مسجد‌شان از آن نگهداری می‌کنند. همان قرآنی که بر پوست آهو و در زمان عثمان نوشته شده و تا به حال چندین بار مورد سرقت واقع شده و اکنون در جای خود قرار دارد.

نرسیده به مریوان، نیم ساعت مانده به آن، سه راهی است که به سه راهی حزب‌الله معروف است و ورودی اورامان، این سرزمین بلند و افراشته محسوب می‌شود.

مریوان شهر کوچکی است که درک آن زمان زیادی می‌طلبد. درک مردمی که ترانه‌های گورانی می‌خوانند و گیوه می‌بافند. لباس کردی می‌پوشند و با اقتدار گام بر می‌دارند. نگاهت می‌کنند و لبخند می‌زنند. کالایی را به تو می‌فروشند و آرزوی سلامتی برایت می‌کنند. 

مریوان دریاچه‌ای دارد به نام “زریوار” (زریبار) و “زری” در زبان کردی به معنای دریاچه است. مردم مریوان معتقدند که قبلا در محل دریاچه، شهری بود که به نفرین درویشی که مردم با او و خانواده‌اش خوب رفتار نکرده بودند، زیر آب رفت. جالب این‌که این افسانه در نظر مردم چنان واقعی است که هم‌اکنون در نزدیکی دریاچه، مقبره‌ای منسوب به همان درویش قرار دارد و زیارتگاه مردم مریوان است. 

در کنار دریاچه زریوار که بایستید، گل نیلوفر آبی، این گل یاد و دریغ شرقی، در کناره‌های دریاچه به شما می‌نگرد. و هنگامی که گام می‌زنید، پسرک آدامس فروشی به سراغتان می‌آید که می‌تواند ترانه‌های کردی را با صدایی اهورایی برای شما زمزمه کند. آن طرف‌تر مردانی چای می‌فروشند و مردمانی بر قایق سوارند و دیگران از خوردن ماهی برشته شده بر روی آتش لذت می‌برند.  

دریاچه زریوار در ارتفاع ۱۲۸۵ متری از سطح دریا واقع شده و مساحت آن بین حدود ۹ تا ۲۰ کیلومتر مربع (در زمان‌های پرآبی و کم‌آبی) در نوسان است. بیشترین عمق این دریاچه در زمان پرآبی، کمتر از ۶ متر است. مطالعات نشان می‌دهد چشمه‌های متعدد موجود در  کف دریاچه و همچنین رودخانه‌های فصلی و ندرتا دائمی، تامین کننده آب دریاچه هستند، تا این دریاچه برکتی باشد برای رونق مریوان و زیبایی اورامان.  

مریوان در چند دهه پیش، دژ شاهپور نامیده می‌شد و در تاریخ کهن از این شهر با نام “مهروان” یاد شده که متشکل از دو واژه “مهر” و “وان” به معنای جایگاه مهر است.

مریوان در نزدیکی مرز باشماق (مرز با عراق) است. و از همین رو گردشگران بسیاری برای خرید کالا به مریوان می‌روند و این خود یکی از جذابیت‌های سفر به مریوان است. این سفر را تجربه کنید، سفری که شما را تغییر می‌دهد.