«فرایبورگ»: اروپا ۶۵

شهرهای اصفهان (ایران)، ایروان (ارمنستان)، سن‌پطرزبورگ (روسیه)، کویت (کویت)، شیان (چین)، کوالالامپور (مالزی)، فلورانس (ایتالیا)، یاش؟ (رومانی) و فرایبورگ (آلمان) خواهرخوانده هستند. قبلا شیان و کوالامپور را دیده‌ام و در این سفر موفق شدم که فلورانس و فرایبورگ را هم ببینم. به نظرم انتخاب این شهرها به عنوان خواهرخوانده‌های هم، انتخاب درستی بوده. من فرایبورگ را همچون فلورانس و آن را همچون شیان و همچون اصفهان خودمان می‌دانم و یک جور دوستشان دارم.

امروز به همراه «پیتر» و «تراودل» به قصد دیدار از «فرایبورگ» حرکت کردیم و در مسیرمان، از دو تا از شهرهای سوئیس هم سر درآوردیم. قبل از دیدن عکس‌ها عرض کنم که در بسیاری از مواقع، عکس از خود واقعیت جذاب‌تر است، اما بدون هیچ اغراق، هیچ یک از عکس‌هایی که در زیر خواهید دید، بیانگر زیبایی‌هایی که امروز دیدم نیستند. من امروز فقط حسرت نور آفتاب را خوردم (برای عکاسی) و همه‌اش نگران بودم ‌که چرا نمی‌توانم نه با جمله و نه با تصویر، سخن بگویم.

کلا که خیلی وقت است الکن شده‌ام…

 

جاده کوهستانی «کنستانتز» به «اشتاین‌ اٍم راین»

جاده کوهستانی «کنستانتز» به «اشتاین‌ اٍم راین»

همان توضیح بالا

صنایع دستی شهر STEIN AM RHEIN. این شهر در کشور سوئیس است.

بسیاری از دیوار ساختمان‌ها و خانه‌های این شهر نقاشی شده‌اند. در روزگاران گذشته، هر یک از خانه‌‌های این شهر برای خودش یک اسم داشته.

همان توضیح بالا

بخشی از نقاشی دیوار ساختمان‌ها

کارگاه قدیمی شراب سازی: معمولا این کارگاه‌ها متعلق به کلیسا‌ها هستند (بوده‌اند)

STEIN AM RHEIN 

بدون شرح

در مسیر به شهر SCHAFF HAUSN رفتیم.

رود «راین» و آبشار «راین»: در شهری که متعلق به کشور سوئیس است و در عکس بالایی نامش را ذکر کردم.

گردشگرانی که به آلمان سفر می‌کنند، حتما دلشان می‌خواهد که «جنگل سیاه» BLACK FOREST را ببینند. طول این جنگل ۱۶۰ کیلومتر و عرض آن ۵۰ کیلومتر است. ما امروز بخشی از آن را پیمودیم.

شهر TITISEE و دریاچه‌ی زیبایش

همان توضیح بالا

جنگل سیاه

جنگل سیاه

کلیسای جامع «فرایبورگ»: از کنستانتز تا فرایبورگ حدود یک ساعت و نیم راه است. اما ما راه طولانی‌تری را انتخاب کردیم تا از شهرها و دیدنی‌های دیگر هم بازدید کنیم. بنابراین دیر به فرایبورگ رسیدیم و فقط دو ساعت در این شهر زیبا و زنده و پر جنب و جوش ماندیم. جای تاسف دارد، به هر حال…

یکی از پنجره‌های داخل کلیسا

یکی از درهای کلیسا

همان کلیسا از زاویه‌ای دیگر

کلا امروز آفتاب پشت ابرها ماند. به فرایبورگ هم که رسیدیم، هوا رو به تاریکی می‌رفت و برای عکاسی مناسب نبود. بنابراین قید عکاسی را زدم و با دوستانم فقط قدم زدیم. این عکس و چند عکس قبلی را هم برای حفظ خاطره‌ی سفر به فرایبورگ گرفتم.

برنامه بعدی: حالا فقط این را می‌دانم که فردا به یکی از شهرهای «اتریش» می‌روم و از آن‌جا به «مونیخ». هیچ تصوری هم از مونیخ ندارم. حتی نمی‌دانم کجا و چند روز، در این شهر اقامت می‌کنم. فردا همچنین از دوستان آلمانی‌ خداحافظی می‌کنم تا زمستان امسال که به ایران سفر خواهند کرد، دوباره ببینمشان و لطفشان را جبران کنم.

 

دیدگاه‌ها

  1. همسفر ؟

    دوست ندارم برگردی ، دوست دارم تا ابد سفر کنی و من رو شریک خاطره هات . حیرت انگیز بود .

    هنوز از این همه زیبایی دیوانه نشده ای ؟ من دیوانه شدم باورکردنی نیست

  2. s

    سلام ،احوال شما عکس های طبیعتی که گرفتی خیلی قشنگن حسابی داری خوش می گذرونی از قرار !! عکسهای حرفه ایی که از شهر ها و کشور های مختلف انداختی هم بی نظیر بودن.از اینکه دریچه نگاهت را در اختیار همه میذاری خیلی خوبه .هر جا میری جای ماروهم خالی کن . سفرت به سلامت.

  3. مریم

    سلام آرش ممنون که برام کامنت گذاشتی!

    مطالب مثل همیشه پر و پیمون به قول معروف!
    ببینم دوباره کی به اروپا می خوای سفر کنی؟ قطعا این بار که دفعه آخرت نیست! دفعه دیگه حتما باید حتی یه کشور هم که شده باهات هم سفر بشم .

  4. مریم

    سلام انرژی
    خوب حال و حول میکنی با طبیعت
    خوش به حالت فعلا
    پاییزچه زیبا است البته در اروپا . در ایران ادم دلش میگیره از پاییز
    موفق باشی

  5. مژگان

    سلام خسته نباشید آقا ارش امیدوارم همیشه سربلند وموفق باشی از اینکه سفرهای متعددی میرید و ما رو هم درجریانات وموقعیت های سفرتون قرارمیدید سپاسگزارم .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *