خيلی كوتاه، كمی ادبی اما دستانت… توسط آرش نورآقائی در دوشنبه, اسفند 13, 1403 چشمانت، میخوانندم.گیسوانت، میبندندم.اما دستانت، شاه کلید قفلهای جهانند در دستانم. نوشتهی قبلی نوشتهی بعدی نوشتههای مرتبط خيلی كوتاه، كمی ادبی عاشقی در سرزمین خيلی كوتاه، كمی ادبی میوۀ تنبور خيلی كوتاه، كمی ادبی چشمک