سجده به هر برگ زرد که هر یک مُهری است در محراب پاییز ………………………………………………………………….. خوش باد که سرخ نگه میدارم رُخ زرد آزردهام را نه با سیلی که با فریب همپوشانی رَخت زرد پاییز ………………………………………………………………….. باز برگزید و برگرفت آن برگ طلا را، برگویید بر کوی و برزن که برگشت پاییز