«هوی آن» نه میتوانم بگویم شهری است که میتوان آن را بوسید و نه آنکه در آغوشش کشید، حتی شاید نتوان در کوچههایش، بیخیال گم شد. اما «هوی آن» سر دِلَت نمیماند، خیلی راحت هضم میشود؛ مثل غذاهای لذیذ خیابانی پرشمارش. اگر آدم بخواهد از میان شهرها برای خودش رفیق پیدا کند، «هوی آن» حتما …