ریشه “بُت” (نماد نابخردی) و “بودا” (نماد خردمندی) یکی است. همچنین به احتمال زیاد، واژه “پاگودا” (نیایشگاه برج مانند تائوئیستها و بودیستها) همان “بتکده” فارسی است. جالبتر اینکه در برخی شهرهای جنوبی کشورمان درختانی هست به نام “بانیان” یا “لور”، “لول” که اصطلاحا به آنها “انجیر معابد” هم گفته میشود. از آنجا که معمولا …
واژه “نون” (منظور نان نیست) در فارسی همان است که در انگلیسی به آن میگوییم now که خودش ریشه new است و new میشود “نو” در فارسی. نو یعنی جدید، چیزی که تقریبا همین حالا به وجود آمده و نون یعنی اکنون، همین حالا از طرفی “نوز” در فارسی یعنی تا حالا، تا اکنون و …
“دُژَم” در فارسی هم به معنی سرزمین بیگیاه و بیمردم، و زمین سوخته است و هم به معنی افسرده و غمگین و اندوهناک. گویی همین است که آب و باران در ایجاد روحیه شاد ایرانیان بسیار موثر است، و تعداد پرشماری از جنگها برای آب بوده. و همین است که داریوش در کتیبه معروفش میگوید: …
۱- پادزهر: از “ایرانی باستان” pāti-ĵaөra ریشه گرفته. pāti پیشوند است و ĵaөra از gan به معنای “زدن” و “کشتن” آمده است. این واژه به زبان عربی (فادزهر، بازهر) و از آنجا به زبانهای اسپانیایی bezaar، پرتغالی bezoar، ایتالیایی bezzoar، هلندی bezoar، فرانسوی bezoar، انگلیسی bezoar، آلمانی bezoar و روسی bezoar رفته است. این رو هم …
۱- “بادخَن” یک واژه فارسی است که آن را “رهگذر باد” معنی کردهاند. اما “بادخن” از “خن” به معنای “خانه و “سرا” + “باد” ترکیب شده. بنابراین “بادخن” لفظا به معنی “خانه باد” است. به نظرم این واژه پارادوکس ایجاد میکند، زیرا باد به جهت اینکه باید در رفت و آمد باشد و پویا، نه …
۱- شاید فکر می کنید که واژه “فریبا” از “فریب” می آید و به معنی فریبنده است. خیر، اینچنین نیست. ریشه “فریبا” Pari-ābā (پری آبا) و به معنی “دربردارنده فروغ” است. همین جا هم بد نیست بدانید که یک معنی “آب” āb، “درخشندگی” است. بنابراین ممکن است رنگ “آبی” به نوشیدنی “آب” مربوط نباشد بلکه به …
تا حالا دقت کردید که در خیلی از میوه های ما، واژه “آلو” به کار رفته: آلو (هُلو) – آلوچه – آلبالو (که ظاهرا در اصل “آلوبالو” بوده و “آلوبالو” هم از “آلوی بوعلی” گرفته شده) – زردآلو – شفتالو – خرمالو پی نوشت: یک دسته با عنوان “زبان فارسی” در سایت درست کردم که …