اِل گِرِکو خوب است، کاراواجیو کم نطیر است، اما اینها همه تا وقتی دوام دارند که در سالن های موزه Gelleria Nazionale d’Arte Antica واقع در خیابان چهار فواره قدم می زنم. البته گاهی هم می نشینم و حتی دقایقی را در یکی از سالن های طویل و آرام، روی یک کاناپه دراز می کشم و به سقف خیره می شوم. اما بعد به این می اندیشم که “آن از دست رفته” همه جا حضور دارد و این است که همیشه از نبودنش عجز احساس فرا می گیردم.
باید خو کنم، پس در کوچه پس کوچه ها با فکر این که حضور در هر شهری آدابی دارد خودم را گُم می کنم.
در همین شهر رُم بود که کاراواجیو نقاشی می کرد و بزهکاری هم. در میدان ناوونا بود که به رقیبش از پشت خنجر زد. او همانی است که سر بریده ی خود را به جای سر جالوت در دستان داوود، نقاشی کرد و از طرفی جسد یک فاحشه را به جای تن مریمِ خوابیده، به تصویر کشید.
هنوز به آداب حضور در شهر می اندیشم، اما با آداب فراموشی درد همیشگی “آن از دست رفته”، آشنا نمی شوم.
دیدگاه‌ها
سلام.
سفر خوبی داشته باشید.
قوی باش.
………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس.
در شهر رم پایتخت ایتالیا میدانی وجود دارد به نام میدان فردوسی که در آن مجسمه ای نیز از فردوسی شاعر حماسه سرای ایرانی نصب گردیده؟
در شهر رم پایتخت ایتالیا، میدانی به نام شاعر پرآوزه ایران حکیم ابوالقاسم فردوسی نام گذاری شده است.
میدان فردوسی در یکی از مناطق سرسبز شهر رم واقع شده است که هم گردشگاه اهالی این شهر و هم محل تردد گردشگران خارجی است.
یکی از اهالی رم در حالیکه به نظاره مجسمه شاعر حماسه سرای ایران ایستاده بود گفت : ما افتخار می کنیم که در شهرمان، میدانی به نام این شاعر بزرگ پارسی زبان، نام گذاری شده است.
این مجسمه که۱۸۵ سانتیمتر ارتفاع دارد وا ز مرمر سفید ساخته شده است ،کار استاد صدیقی است که در
۲۰ ماه مه۱۹۵۸ به رم برده شد و طی مراسمی در یکی از میدانهای رم نصب شد .
*این مجسمه در پارک ویلا بورگزه (Villa borghese) پارک طبیعی بزرگی در شهر رم است که شامل ساختمانها، موزه ها و از جمله موزه گالریا بورگزه – galleria borghese می باشد.این پارک با مساحتی حدود ۸۰ هکتار، بعد از پارک ویلا دوریا پامفیلی (Villa doria pamphili) بزرگترین پارک شهر رم است. دراوایل قرن نوزدهم این پارک بازسازی شد و سال ۱۹۰۳ هم به پارک عمومی تبدیل شد.
………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. اگر گزارشات قبلی بنده را در رابطه با رُم بخوانید متوجه خواهید شد که نه تنها جا و مکان این مجسمه را می دانم بلکه زمان سال تحویل امسال، در کنار این مجسمه سفره هفت سین چیدم و با مسافرانم سال نو را از آنجا آغاز کردیم.
سفر، گم شدن، رفتن، نماندن…بگمان هیچ یک از اینها درمان درد همیشگی “از دست رفته هامون” نیستن فقط مرهمن.
دردهای انسانی هرگز “درمان پذیر” نیستن .
و هر رابطه ی انسانی آدابی داره ….دقیقا مثل فراموشی….مثل آشنایی، مثل دیدار، مثل دوستی، مثل دشمنی….
قلمتون باعث میشه عمیقا به خودم فکر کنم…..درود بر قلم ِ معرکه ی شما.
……………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. از اینکه این سایت رو مطالعه می‌کنید ازتون سپاسگزارم.