تنها صدا نزد ایرانیان نیست و بس!

گفته‌اند:
“تنها صداست که می‌ماند.”
به نطرم این جمله همانند جمله‌ی “هنر نزد ایرانیان است و بس”، قابل نقد است.
اصولا هر جمله قصاری همچنان که از واژه خود “قصار” برمی‌آید دارای قصور و نقص است.
من معانی و تفسیرهای مختلف هر دو جمله ذکر شده را می‌دانم، اما به نقص هر دوی آنها نیز واقفم.
اینها را گفتم تا بگویم: “صدا فریبکار است مخصوصا در ساحت سخن.”
ناگفته پیداست این که من گفتم نیز قصار است و نقص دارد، اما آن را در کنار جمله‌ی “تنها صداست که می‌ماند” قرار می‌دهم تا یادم بماند تا یادت بماند.