بقعۀ شیخ صفی

«بقعهٔ شیخ صفی» عالی‌ترین مصداق «چشم جادو مال تو، دل آهو مال من» است که تنها با سودای سر چله‌نشینان این سامان سرّش برملا می‌شود.
این مکانِ لامکانْ لانهٔ طاووسی است که انگار، بیتابِ نمایشِ افسونِ رنگهای پنهانِ اندرونِ آن صوفی است که زیر خرقهٔ بی‌رنگی، پس از سماعی که چهره‌اش را گلگون می‌کند، صاف می‌شود و نور سفید پیکرش تجزیه می‌گردد به رنگین کمان وجودی‌اش.